Festiwal WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie

Objazdowy Festiwal Filmowy

Zapraszamy na 19. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie!

Co roku po warszawskiej międzynarodowej odsłonie WATCH DOCS rusza w Polskę.

22-23 września 2021 r. Festiwal zawita do Mrągowa!

Ideą Festiwalu jest zaprezentowanie szerokiej publiczności tematyki praw człowieka, poprzez wybitne dokumenty filmowe z całego świata. Organizatorem Festiwalu jest Helsińska Fundacja Praw Człowieka, a współorganizatorem lokalnym - Mrągowskie Centrum Kultury. Festiwal dofinansowany jest przez Unię Europejską.

P R O G R A M

22 września (środa)

 
17.00   CO BĘDZIEMY ROBIĆ JUTRO?
8' 2020 Białoruś, reżyseria: Maksim Szwed

Maksim Szwed o swoim pierwszym dniu wolności po aresztowaniu podczas mińskich protestów.

Milicja aresztowała Maksima Szweda podczas jednej z pierwszych powyborczych demonstracji w Mińsku. Przez kilka dni zastanawiał się, jaką Białoruś zobaczy po wyjściu z aresztu. Jak będzie wyglądał pierwszy dzień wolności? Co zjeść, czego się napić, dokąd najpierw pójść? To, co w końcu zobaczy, będzie jednak wspanialsze niż wszelkie wyobrażenia.

17.10   JAK MOGĘ CI POMÓC?
10' 2020 Białoruś, reżyseria: Jekaterina Markawiec

Psychologowie-wolontariusze pomagają pobitym przez milicję uczestnikom protestów.

Jekaterina Markawiec przygląda się w swoim filmie psychologom, którzy założyli wolontariackie centrum pomocy dla osób poszkodowanych podczas protestów. Wyrzucenie z siebie traumatycznych przeżyć przynosi pobitym ulgę. Nie ma jednak wątpliwości, że niespotykana brutalność milicyjnych ataków pozostawi w ich psychice głębokie ślady.

17.20   JESZCZE BĘDZIE NORMALNIE
10' 2020 Białoruś, reżyseria: Andrej Kuciła

Znana białoruska dziennikarka trafia do szpitala po pobiciu przez milicję.

Bohaterką powstałego dosłownie kilka dni po wybuchu masowych protestów na Białorusi filmu jest znana białoruska dziennikarka telewizyjna. Andrej Kuciła obserwuje ją w szpitalu, do którego trafiła po pobiciu przez milicję podczas demonstracji przeciwko sfałszowanym wyborom. Dlaczego, mając tak wiele do stracenia, zdecydowała się zaryzykować swoją pozycję i jak wyobraża sobie przyszłość?

17.30   POTOMKOWIE CYWILIZACJI ŁACIŃSKIEJ 
38' 2020 Polska,  reżyseria: Robert Kowalski

 
Jak zmieniał się Marsz Niepodległości w Warszawie? 11 listopada - od 2016 do 2020 roku.

Ich celem jest „Wielka Polska Narodowa”. Wykrzykują to co roku, maszerując ulicami Warszawy 11 listopada, w dniu państwowego Święta Niepodległości. Zaczęło się w 1996 roku. Wtedy maszerowała tylko  radykalna partia narodowców, Narodowe Odrodzenie Polski. Od 2010 roku ugrupowania skrajnej prawicy idą razem. ONR, Młodzież Wszechpolska, Autonomiczni Nacjonaliści i inni. W pierwszych, niedużych marszach manifestowano dumę narodową w jawnie faszystowski i antysemicki sposób. Mężczyźni w brunatnych koszulach wznosili ręce w hitlerowskim geście. Z czasem rzymski salut zastąpiono Bogiem, Maryją i krzyżem. Jednak mimo ostrożności organizatorzy nie są w stanie powstrzymać haseł antysemickich. „Żydzi precz, nasza polska rzecz” to doroczny standard. Marsz Niepodległości rósł z roku na rok. W 2018 defilowało już 250 tysięcy osób. Wśród nich Jarosław Kaczyński. Organizatorzy podkreślają, że uczestnicy to „zwykłe polskie rodziny z dziećmi”. Film przedstawia Marsze w latach 2016-2020. Na wszystkich obowiązywało nieformalne porozumienie z Policją o niewchodzeniu sobie w drogę. Na wszystkich manifestowano szowinizm, antysemityzm, rasizm i homofobię. Na wszystkich wieszczono rychłą śmierć wrogom ojczyzny.

18.15   PEWNEGO RAZU W WENEZUELI
99' 2020 Wenezuela, Wielka Brytania, Austria, reżyseria: Anabel Rodriguez Rios

Czy władza pomoże uratować Congo Mirador – pływającą wieś na jeziorze Maracaibo? Czy jej mieszkańcy uratują władzę, trzymającą się już tylko dzięki korupcji i propagandzie?

Congo Mirador to pływająca rybacka osada na jeziorze Maracaibo. Choć widoki zapierają dech w piersiach, nie żyje się tu łatwo. Jezioro zarasta, wodę zanieczyszczają odpady z pobliskiej rafinerii. Jak w soczewce widać tu wszystkie problemy Wenezueli. Wieloletnie zaniedbania niewydolnego systemu, który, by przetrwać, posiłkuje się korupcją – na tyle powszechną, że nikt nawet nie próbuje jej ukrywać. Krzykliwą propagandę, maskującą chroniczne braki w zaopatrzeniu. Choć na ścianach wciąż wiszą plakaty z Chavezem, prawie nikt już tu nie wierzy w rewolucyjne ideały. Wioska rozłazi się w szwach – podobnie jak cały kraj. Głównymi bohaterkami filmu są dwie silne kobiety. Przedstawicielka lokalnej nomenklatury Tamara oraz nauczycielka Natalie, nie ukrywająca opozycyjnych sympatii. Choć stoją po przeciwnych stronach barykady, każda na swój sposób stara się walczyć o przyszłość Congo Mirador. Tymczasem zbliżają się wybory. Czy puste frazesy i obietnice wystarczą, by mieszkańcy wioski jeszcze raz poparli reżim, który nie ma nic więcej do zaoferowania? I czy Congo Mirador przetrwa choćby do końca filmu?

20.00   TYLKO DIABEŁ ŻYJE BEZ NADZIEI
85' 2020 Szwecja, Norwegia, reżyseria: Magnus Gertten

Odkąd Dilya walczy o uwolnienie z uzbeckiego więzienia brata skazanego pod fikcyjnym zarzutem terroryzmu, jej życie zmienia się w thriller pełen zaskakujących zwrotów akcji.

Uzbeckie władze od lat bezwzględnie tłumią wszelkie przejawy rzeczywistego i wyimaginowanego oporu pod przykrywką „wojny z terroryzmem”. Bohaterka filmu Magnusa Gerttena od kilkunastu lat walczy o wolność brata, skazanego pod sfingowanymi zarzutami przeprowadzenia terrorystycznego zamachu. Podobnie jak większość politycznych więźniów uzbeckiej dyktatury Iskandar przebywa w owianym złą sławą więzieniu Jaslyk na pustyni. Jego siostra z czasem staje się jedną z najbardziej rozpoznawalnych uzbeckich działaczek na rzecz praw człowieka. Choć w końcu decyduje się na ucieczkę do Europy, niestrudzenie usiłuje zainteresować świat losem brata. Agenci uzbeckich służb specjalnych podążą jej śladem do Szwecji. Jednemu z nich uda się przeniknąć naprawdę blisko. Tymczasem Iskandar po latach postanawia przyznać się do zarzucanych mu czynów…

23 września (czwartek)

17.00   KIEDY JUŻ WIESZ
104' 2020 Francja, reżyseria: Emmanuel Cappellin

Od klimatycznej depresji do poszukiwania praktycznych rozwiązań na trudne czasy.

Jakie to uczucie, kiedy już wiesz, że nie zdarzy się cud, który powstrzyma klimatyczną katastrofę? Jako zaangażowany filmowiec i aktywista, Emmanuel Cappellin postanowił poświęcić swój film kwestii globalnego ocieplenia. Podczas podróży do Chin na Pokładzie gigantycznego kontenerowca doznał załamania nerwowego. Klimatyczna depresja zmusiła go do przewartościowania życia i dokonania kilku kluczowych wyborów. Ale jego film nie jest kroniką wewnętrznych rozterek. Wychodząc od bardzo osobistych przeżyć, Cappellin nie traci z oczu szerszego kontekstu. Zamiast tworzyć kolejne ostrzeżenie przed nadciągającym kryzysem wskazuje, jak zminimalizować jego skutki. Odwiedza ludzi, którzy musieli nauczyć się radzenia sobie z ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi i ich następstwami. Rozmawia z ekspertami, którzy szukają praktycznych rozwiązań na trudne czasy. Z niełatwymi pytaniami, które stawia jego film, prędzej czy później będziemy musieli się zmierzyć wszyscy.

19.00   STOLEN FISH. KIEDY ZABRAKNIE RYB
30' 2020 Wielka Brytania, Polska, Hiszpania, reżyseria: Gosia Juszczak

Globalizacja w pigułce – chińskie inwestycje w Gambii zabierają pracę miejscowym rybakom, zmuszając ich do emigracji.

Budowa chińskiej przetwórni ryb całkowicie zmienia sytuację mieszkańców Gunjur na gambijskim wybrzeżu. Kiedyś ryby były podstawą miejscowej kuchni i ekonomii. Dziś, łowione w przemysłowych ilościach przez gigantyczne trawlery i przerabiane na miejscu na mączkę, trafiają do Chin i Europy jako pasza dla zwierząt hodowlanych. Tymczasem gambijscy rybacy, pozbawieni pracy, zasilają szeregi migrantów szukających lepszego życia w Europie. Odsłaniając kolejne kostki globalizacyjnego domina, autorka filmu oddaje głos tym, którzy najwięcej tracą w tej grze.

19.30   TYSIĄC TÓG
12' 2020 Polska, reżyseria: Kacper Lisowski

11 stycznia 2020 roku w Warszawie –prawnicy z 26 europejskich państw manifestują solidarność z polskimi sędziami walczącymi o niezależne sądy.

Warszawa, 11 stycznia 2020 roku. Sędziowie, prokuratorzy i adwokaci z 26 państw europejskich manifestują swoją solidarność z polskimi sędziami walczącymi o utrzymanie resztek niezależności sądownictwa. Maszerują w togach, ramię w ramię z polskimi kolegami, w wielotysięcznym tłumie oklaskujących ich warszawiaków. Dokumentując ten wzruszający epizod dramatycznej i dalekiej od happy endu walki o państwo prawa, Kacper Lisowski rozmawia też z uczestniczącymi w marszu tysiąca tóg europejskimi sędziami. Szczególnie mocno zabrzmi tu głos sędziego z Turcji, który z własnego doświadczenia wie, co to znaczy, kiedy taka walka jest już przegrana.

19.45   ZIELONE KŁAMSTWA
93' 2018 Austria, reżyseria: Werner Boote

Za kulisami marketingu pseudoekologicznych produktów i firm.

Ekologiczne produkty – sposób na ocalenie świata przed katastrofą – czy sprytny marketingowy chwyt, napędzający konsumpcję? Werner Boote analizuje w swoim filmie rynek „zielonych” dóbr – począwszy od artykułów spożywczych a skończywszy na elektrycznych samochodach. Podróżując po świecie, zagląda za kulisy nowego, ekologicznego wizerunku korporacji. Demaskuje marketingowe strategie, które rosnącą świadomość społeczeństw Zachodu w kwestii ekologii potrafią wykorzystać do zwiększenia zysków. Pokazuje, jak często proste socjotechniczne triki wpływają na nasze postrzeganie danego produktu jako przyjaznego środowisku. Kiedy daliśmy sobie wmówić, że kupując „świadomie”, ratujemy świat? I że nasze zaangażowanie na rzecz środowiska może sprowadzić się właśnie do tego – do konsumenckich wyborów?

Festiwal Objazdowy WATCH DOCS współfinansowany przez Unię Europejską w ramach programu dotacji Parlamentu Europejskiego w dziedzinie komunikacji. Parlament Europejski nie uczestniczył w przygotowaniu materiałów; podane informacje nie są dla niego wiążące i nie ponosi on żadnej odpowiedzialności za informacje i stanowiska wyrażone w ramach projektu, za które zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami odpowiedzialni są wyłącznie organizatorzy. Parlament Europejski nie może być również pociągany do odpowiedzialności za pośrednie lub bezpośrednie szkody mogące wynikać z realizacji projektu.

Od 2003 r. we współpracy z wieloma partnerami z całej Polski – organizacjami pozarządowymi, ośrodkami akademickimi, teatrami, kinami i innymi instytucjami kulturalnymi. Po grudniowym warszawskim festiwalu międzynarodowym 18. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie trafił do Mrągowa. Festiwal objazdowy ma na celu zaprezentowanie jak najszerszej publiczności tematyki związanej z prawami człowieka ukazane właśnie w wybitnych dokumentach filmowych.

Partnerzy Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka

i Społecznego Instytutu Filmowego

oraz współorganizatorzy festiwalu objazdowego – CKiT w Mrągowie

zapraszają  w dniach

23 – 24 września 2020 r. na

18. OBJAZDOWY FESTIWAL FILMOWY. WATCH DOCS. PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE

Wstęp na wszystkie projekcje filmowe jest bezpłatny.

PROGRAM

23 września (ŚRODA)

godz. 16.30 
6… 5… 4… 3… Na ulicy

47' 2019 Polska  reżyseria : Robert Kowalski

Przez ostatnie trzy lata w Polsce zorganizowano setki demonstracji, wieców, blokad, marszów i pochodów. Sezon otworzyły wielkie, nawet 100-tysięczne manifestacje Komitetu Obrony Demokracji, później był grudniowy "pucz 2016", cykliczne kontrmanifestacje smoleńskie, czarne marsze w obronie praw kobiet, Sądu Najwyższego i sądów powszechnych, oblężenia Sejmu, blokady marszów nacjonalistów i neofaszystów, protesty przeciwko ekshumacjom ofiar katastrofy lotniczej w Smoleńsku, akcje piętnujące pedofilię w kościele i wiele innych. Film opowiada o aktywistycznej ulicy. O akcjach, w których brały udział tysiące ludzi, ale także o protestach samotnych, jednoosobowych. Autor był z kamerą na wydarzeniach wielkich, powszechnie znanych i zapowiadanych z wyprzedzeniem oraz akcjach specjalnych, utajnionych do samego końca..

godz. 17.30

Jazda obowiązkowa

71' 2018 Polska, Ukraina  reżyseria: Ewa Kochańska

Marina nie chce wracać na Ukrainę – dla jej rodziny Warszawa oznacza świat całkiem nowych możliwości. Marina zamierza je w pełni wykorzystać, choćby za cenę ogromnych poświęceń. Nie tylko swoich. Misję odniesienia w nowej ojczyźnie sukcesu ma wypełnić jej dziesięcioletnia córka, Julia, poprzez karierę w łyżwiarstwie figurowym. Aby zapewnić sobie udział w Młodzieżowych Mistrzostwach Polski, Julia wstaje codziennie o piątej rano – musi przecież pogodzić szkołę i treninig. Portret rodzinny, jaki w swoim znakomitym obserwacyjnym dokumencie maluje Ewa Kochańska, jest jednak i bardziej złożony, i bardziej subtelny. Nie pozostawia wątpliwości, że choć presja i wyzwania wydają się nieznośnie przeciążać relację matki i córki, jej niezachwianą podstawą pozostaje ich miłość.

godz. 18.45

Mali Niemcy

90' 2019 Niemcy, Austria reżyseria: Frank Geiger, Mohammad Farokhmanesh

Jak wygląda życie dzieci od najmłodszych lat wychowywanych w pogardzie do wszystkiego co „obce”? I kim takie dzieci staną się, kiedy dorosną? Wstrząsający film Franka Geigera i Mohammada Farokhanesha przybliża losy dzieci wychowywanych w środowisku niemieckich neofaszystów. Niemal od urodzenia faszerowanych sloganami o czystości rasy, pozbawionych kontaktu z inaczej myślącymi ludźmi, karmionych nienawiścią i pogardą dla nie-Aryjczyków. Animacjom ukazującym, jak skrajna ideologia przekazywana jest z pokolenia na pokolenie i jak niebezpieczna jest decyzja tych, którzy zechcą opuścić krąg jej wyznawców, towarzyszą kręcone ukrytą kamerą ujęcia z wakacyjnych obozów, na których dzieciom wpaja się ideologię krwi i rasy. Nie mniej przerażająco brzmią w tym kontekście włączone do filmu wywiady z czołowymi działaczami Pegidy, wypowiadającymi się na temat wychowania i preferowanego modelu niemieckiej rodziny.

godz. 20.30

Nowaja

 75' 2018 Rosja  reżyseria: Askold Kurow

Askold Kurow, autor „Procesu” poświęconego postaci Ołeha Sencowa, w swoim najnowszym filmie znów porusza niewygodne dla kremlowskich władz tematy. „Nowaja Gazieta” to legenda niezależnego rosyjskiego dziennikarstwa. Od 2000 roku aż sześcioro jej dziennikarzy przypłaciło życiem bezkompromisowość w dążeniu do ujawniania prawdy o putinowskiej Rosji. Reżyser śledzi gorączkowy proces powstawania kolejnych numerów gazety, rejestruje chwile załamania i euforii, imprezy i konflikty. Pokazuje, jak dziennikarska solidarność ratuje życie jednego ze wspólpracowników „Nowej”, zagrożonego deportacją do Uzbekistanu, gdzie grozi mu śmiertelne niebezpieczeństwo. Wbrew pozorom, jeden z ostatnich bastionów wolnego słowa w Rosji to miejsce tętniące życiem, w którym mimo ciągłego zagrożenia często słychać śmiech.

24 września (CZWARTEK)

godz. 16.30

Bo nie wiedzą co czynią

91' 2019 USA  reżyseria: Daniel Karslake

W czerwcu 2015 roku Sąd Najwyższy USA uznał legalność małżeństw jednopłciowych. Decyzja ta wywołała euforię w środowiskach obrońców praw człowieka, ale jednocześnie spowodowała liczne kontrreakcje ze strony wielu organizacji religijnych. Wzmogły one swoje homofobiczne działania, nasiliła się też w Stanach Zjednoczonych „mowa nienawiści”, którą posługują się kaznodzieje rozmaitych wyznań. To historyczne wydarzenie jest punktem wyjścia dokumentu Daniela G. Karslake’a. Reżyser przeprowadził rozmowy z czterema rodzinami, w których religia odgrywa istotną rolę. We wszystkich tych familiach jedno z dzieci „wyszło z szafy” jako osoba nieheteronormatywna. Jaka była reakcja krewnych? Jak potoczyły się losy „odmieńców”? Ryana, Sarah, Elliota i Vico...

godz. 18.10

Punkt zapalny

80' 2019 Polska  reżyseria: Wojtek Jankowski

Nie ma chyba w dzisiejszej Polsce symbolu równie silnie dzielącego społeczeństwo, co prastary znak przymierza, zgody i harmonii – tęcza. Julita Wójcik tworzyła swoją tęczową instalację artystyczną w pogodnej i inspirującej atmosferze Domu Pracy Twórczej Wigry, z myślą o wielu znaczeniach i konotacjach przywoływanego symbolu – wszystkich pozytywnych. Wkrótce jednak, gdy kolorowy i łączący w zamierzeniu prezent dla utrudzonego społeczeństwa stanął na warszawskim Placu Zbawiciela, okazał się dla niektórych podarunkiem nie do przyjęcia. Jednoznacznie skojarzona z ruchem LGBT Tęcza w Warszawie płonęła siedem razy. Tym bardziej pokochali ją ci, którzy nie chcieli godzić się z symboliczną przemocą. Podobnie pełne napięć okazały się historie licznych rozsianych po Polsce nawiązań do słynnej instalacji. W filmowej opowieści Wojtka Jankowskiego nierozerwalnie łączą się ze sobą dosłowność i przenośnia, konkretna społeczna obserwacja i metafora o rzadko spotykanej sile wyrazu.

godz. 19.40

Wyzwolenie

87' 2018 USA reżyseria: Luc Côté

Miliony weteranów amerykańskich wojen płacą za nie na co dzień niezwykle wysoką cenę. Głębokich psychicznych ran nie są z reguły w stanie wyleczyć przypisywanymi im na potęgę farmaceutykami, a nawet tradycyjną psychoterapią. Matt i Mike, bohaterowie “Wyzwolenia”, sięgną więc do tradycji znacznie starszej – do amazońskiego rytuału ayahuaski. Filmowy emocjonalny roller-coster nie kończy się jednak wraz z przełomem wywołanym ich psychodeliczną podróżą. Droga do nowego życia po wojennej traumie nie jest prosta – muszą ją przejść także ich rodziny. Opowiadając niezwykle poruszającą ludzką historię, twórcy filmu eksponują rażącą niesprawiedliwość – tym, których wysyła się na front i daje władzę zabijania, odmawia się później nawet władzy nad własnymi ciałami, zabraniając stosowania terapii, która mogłaby przynieść im wyzwolenie.

„Filmy nie obalają nieludzkich reżimów i rzadko bezpośrednio wpływają na bieg wypadków w życiu społeczeństw.
Są jednak jednym z najpotężniejszych czynników kształtujących nasze wyobrażenia, poglądy i wrażliwość.” Watch Docs

Zapraszamy w dniach 26 - 27 września 2019 r. na
17. OBJAZDOWY FESTIWAL FILMOWY. WATCH DOCS.PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE

wstęp wolny

Ideą Festiwalu jest zaprezentowanie szerokiej publiczności tematyki praw człowieka, poprzez wybitne dokumenty filmowe z całego świata. Watch Docs realizowany jest dzięki Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz Społecznemu Instytutowi Filmowemu, którzy organizują we współpracy z wieloma partnerami z całej Polski, w tym również z CKiT, to przedsięwzięcie.

P R O G R A M

Czwartek 26 września

11.00 MŁODZI IDĄ DALEJ - seans dla szkół 
          87' 2018 Kanada reżyseria: Slater Jewell - Kemker zdjęcia: Slater Jewell - Kemker montaż: Mike Munn, Nick Taylor
          produkcja: Scythia Films

16.00 WE ARE PEOPLE

Gra wielkopowierzchniowa, która ma za zadanie powtórzyć i utrwalić wiedzę na temat podstawowych praw człowieka, uzmysłowić problem ich łamania w sposób kreatywnej, nowoczesnej edukacji oraz wspólnej integracji podczas wykonywania zadań. Akcja przygotowana przez MAGDALENĄ LEWKOWICZ z grupą projektową GENERATION EUROPE.

17.30 ŚPIEWAĆ 
          52' 2018 Polska, Rosja reżyseria: Olga Korotkaya zdjęcia: Marta Stysiak montaż: Danizat Abitova produkcja: Arkana Studio

18.30 CZAS NA ILHAN
          90' 2018 USA reżyseria: Norah Shapiro zdjęcia: Chris Newberry montaż: Jen Bradwell, Eli Olson produkcja: Time For Ilhan LLC

8 listopada 2016 roku nie tylko Donald Trump wygrał wybory. Ihan Omar została wówczas pierwszą w historii USA muzułmanką somalijskiego pochodzenia wybraną do stanowego parlamentu. „Czas na Ilhan” to odświeżająco optymistyczne spojrzenie na amerykańską demokrację, w której masowo uczestniczyć mogą mieszkańcy „Małego Mogadiszu” w Minneapolis. I zagłosować ramię w ramię z rzeszą studentów na młodą matkę trojga dzieci, ciemnoskórą imigrantkę o postępowych poglądach. Ilhan musiała zmierzyć się nie tylko z weteranką lokalnej polityki, kandydującą po raz 43., ale i z Somalijczykiem, mogącym liczyć na bardziej konserwatywnych wyborców. Skąd bierze się taką energię i jak się robi tak skuteczną kampanię? Przyjdźcie zobaczyć.  

 20.00 PODZIEMIE NADZIEI 85' – nagroda publiczności WATCH DOCS
           83' 2018 Polska reżyseria: Jan Bluz zdjęcia: Bartłomiej Bartosiewicz, Przemysław Chojnacki, Radosław Furmanek, Kamila Mysłek,  
           Tomasz Ziółkowski montaż: Przemysław Chojnacki produkcja: BLUZ Media/ Centrum Technologii Audiowizualnych CeTA

Piątek 27 września

16.30  Spotkanie YOU ARE THE FUTURE  oraz WARSZTATY DROGA DO WOLNOŚCI
                      prowadzone przez MAGDALENĘ  LEWKOWICZ /Fundacja Borussia Olsztyn/

Podczas spotkania będzie można posłuchać piosenki napisanej przez młodzież na temat praw im przysługujących. Grupa Generation Europe zaprezentuje również swoje działania na polu aktywności społecznej w Mrągowie oraz efektów międzynarodowego obozu, który odbył się latem razem z partnerami z Niemiec i Hiszpanii. Uczestnicy warsztatów „Droga do wolności” prowadzonych przez Magdalenę Lewkowicz (Fundacja Borussia Olsztyn) skupią się na pojęciu "wybrakowanej tożsamości", poznają sytuację ludzi, których została nieposzanowana  oraz szybko przejdą drogę przyczynowo-skutkową od II wojny światowej do Wolnej Polski 1989 roku. A ile praw zostało po drodze złamanych?…..wiele i o tym będzie mowa.

18.30 CZARNA OWCA
           27' 2018, Wielka Brytania, reżyseria: Ed Perkins

Kiedy w okolicy dochodzi do zabójstwa czarnoskórego chłopca, rodzina Walkerów wyprowadza się z Londynu szukając azylu na przedmieściach. Tyle, że przeprowadzka nie przynosi spodziewanych rezultatów. Nastoletni Cornelius w nowym miejscu zamieszkania również doświadcza przemocy - tym razem motywowanej rasowo. Żeby przerwać chłopiec postanawia zaprzyjaźnić się  ze swoimi nastoletnimi prześladowcami. Chce stać się jednym z nich. „Czarna Owca” zaciera granice między dokumentem a fikcją i porusza uniwersalne problemy tożsamości, dojrzewania i nietolerancji. Film nominowany do Oskara.

19.00 PROCES. FEDERACJA ROSYJSKA KONTRA OLEG SENCOW
          72' 2017 Estonia, Polska, Czechy reżyseria: Askold Kurov zdjęcia: Askold Kurov montaż: Michał Leszczyłowski, Evgeny Zaozernykh
          produkcja: Marx Film, Message Film

Film Kurowa to kronika pokazowego procesu politycznego przed sądem w Rostowie nad Donem, a także świadectwo solidarności z oskarżonym i skazanym Olegiem Sencowem jego kolegów po fachu: Agnieszki Holland, Kena Loacha, Pedro Almodóvara i wielu innych. Oskarżony na podstawie sfabrykowanych dowodów, torturowany w śledztwie i skazany na 20 lat więzienia Sencow prowadził w tym roku strajk głodowy, zwracając uwagę świata na los kilkudziesięciu mniej od niego znanych obywateli Ukrainy nielegalnie więzionych w Rosji. Stał się symbolem walki o uwolnienie więźniów politycznych na całym świecie, a Parlament Europejski uhonorował go tegoroczną Nagrodą Sacharowa.

20.15 DOBRA ZMIANA
          77' 2018 Polska reżyseria: Konrad Szołajski zdjęcia: Michał Ślusarczyk montaż: Paweł Kowalik, Małgorzata Prociak produkcja: ZK
          Studio, TS Productions

Marta kieruje Klubem Gazety Polskiej w Gliwicach i działa w Strzelcach Reczypospolitej. Tita jest działaczką KODu. Obie są patriotkami, ale patriotyzm ich nie łączy. Wręcz przeciwnie, działalność społeczna stawia je po dwóch stronach politycznej barykady. Konrad Szołajski nie ocenia swoich bohaterek, wnika w ich światy i próbuje je zrozumieć. Towarzyszy Marcie i Ticie w domu i gdy działają w swoich stowarzyszeniach, jest nawet na zamkniętych spotkaniach aktywistów. Tworzy przejmujący, dokumentalny obraz głęboko podzielonej Polski czasu „Dobrej zmiany”.

Organizatorzy:

Współorganizator lokalny:

Współfinansowanie:

Zapraszamy w dniach 27-28 września 2018 r. na
16. OBJAZDOWY FESTIWAL FILMOWY. WATCH DOCS.PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE.

Ideą Festiwalu jest zaprezentowanie szerokiej publiczności tematyki praw człowieka, poprzez wybitne dokumenty filmowe z całego świata. Watch Docs realizowany jest dzięki Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz Społecznemu Instytutowi  Filmowemu, którzy organizują we współpracy z wieloma partnerami z całej Polski, w tym również z CKiT, to przedsięwzięcie.

P R O G R A M

CZWARTEK 27 września

godz. 11.00         OCZEKIWANIE 59'
                            2016 Dania reżyseria: Emil Langballe, Andrea Storm Henriksen zdjęcia: Emil Langballe, Andrea Storm Henriksen
                            montaż: Michael Aaglund, Peter Winther produkcja: Made in Copenhagen, TV2, DFI.                                         
Rochsar mieszka w Danii z rodzicami i pięciorgiem rodzeństwa. Chodzi do szkoły, świetnie gra w piłkę nożną, często się uśmiecha, a od koleżanek na pierwszy rzut oka różni ją tylko ciemniejsza karnacja. W rzeczywistości jej życie płynie w cieniu dramatycznych wspomnień oraz dojmującej niepewności. Mając 10 lat Rochsar uciekła z Afganistanu z rodzicami i rodzeństwem dzień po tym, jak jej najstarszy brat został zamordowany. Przez kolejne cztery lata rodzinie odmawiano azylu, choć powrót do Afganistanu oznacza dla nich pewną śmierć. Ponieważ to Rochsar najszybciej się zintegrowała i nauczyła duńskiego, to ona kontaktuje się z urzędnikami czy prawnikami, ona czyta i tłumaczy rodzinie pisma zapowiadające deportację, ona dba o to, by jej rodzice mogli porozumieć się z przedstawicielami władz. Kiedy okazuje się, że ostatnią deską ratunku dla rodziny jest ubieganie się o azyl ze względu na dobro dziecka – czyli samej Rochsar – odpowiedzialność i psychologiczny ciężar zaczynają być dla niej nie do zniesienia. Dokumentalny debiut Emila Langballe’a pokazuje, jak przewlekłe procedury dewastują życie ludzi, którzy uciekli ze swojej ojczyzny, aby je ocalić. Reżyserowi udało się subtelnie pokazać skomplikowany świat afgańskiej rodziny, a jednocześnie opowiedzieć o życiu dziecka, które staje się ofiarą najpierw konfliktu politycznego, a potem maszyny urzędniczej.

godz. 12.00         POLONEZ 17'
                           2016 Polska reżyseria: Agnieszka Elbanowska zdjęcia: Paweł Chorzępa
                           montaż: Agnieszka Elbanowska produkcja: Studio Munka-SFP, Impakt Film,
Dyrektor Miejskiego Centrum Kultury w Aleksandrowie Kujawskim ogłosił konkurs na prezentację postaw patriotycznych „Pokażę swój patriotyzm”. W jury konkursu, którego finał odbywa się 11 listopada, poza dyrektorem zasiadają również dziennikarka-poetka, proboszcz parafii rzymsko-katolickiej oraz burmistrz. Nad sceną wisi białoczerwona flaga, pomieszczenie wypełnił sztuczny dym znany z dyskotek, nagrodą jest 22-calowy telewizor LED. Który z uczestników przekona jury, że najszczerzej zaprezentował swoje rozkochanie w ojczyźnie?

godz. 17.00         JESZCZE JUTRO 88'
                            2016 Chiny reżyseria: Jian Fan zdjęcia: Ming Xue, Jian Fan
                            montaż: Matthieu Laclau, Jian Fan produkcja: Youku Tudou
Jej gwiazda wzeszła nagle. Krótki poemat “Przeszłam pół Chin, żeby spać z tobą” niemal z dnia na dzień stał się ogólnonarodową internetową sensacją. Wkrótce potem Yu Xiuhua, poetka z rolniczej chińskiej prowincji, była już literacką gwiazdą, z entuzjazmem podejmowaną w Pekinie przez tłumy fanów. Sława i prawdziwa popularność przyniosły Yu pieniądze, z których zamierza skorzystać w ciężkiej walce o niezależność, jaką – dzięki filmowi Fan Jiana – stoczy dosłownie przed naszymi oczami. Cierpiąca na porażenie mózgowe Yu w wieku 19 lat została przez rodziców wydana za mąż i spędziła swoje dotychczasowe życie w związku bez miłości i pożądania. Teraz, nie oglądając się na reputację, zdanie rodziców i męża, stanowczo żąda rozwodu. Fascynujące połączenie absolutnej szczerości i subtelnej wrażliwości cechuje nie tylko poezję Yu Xiuhua, ale i sztukę filmową Fan Jiana, której zawdzięczamy ten jeden z najpiękniejszych dokumentów ostatnich lat.    

godz. 18.30         MOCNIEJSZE OD KUL  75'
                            2017 Szwecja reżyseria: Maryam Ebrahimi zdjęcia: Zare Zahraie
                            montaż: Jesper Osmund, produkcja: Nima Film Sweden
Dokument Maryam Ebrahimi to z jednej strony hołd, a z drugiej – przestroga przed ogromną siłą oddziaływania dokumentalnego obrazu. Jego bohaterem jest irański fotograf, Saeed Sadeghi, autor ikonicznych zdjęć ochotników z czasów konfliktu z Irakiem. Film znakomicie oddaje autentyczny rewolucyjny entuzjazm wczesnych lat republiki i początku wojny. To wówczas Sadeghi wykonał swoje pierwsze zdjęcia. Jego reportaże z frontu były peanami na cześć bohaterów gotowych oddać życie za rewolucyjne ideały. Gazety kolportowały je w milionach egzemplarzy, rozbudzając nienawiść do wroga podszytą religijną histerią. Tymczasem mijały lata, a wojna wciąż trwała. Na front trafiali coraz młodsi ochotnicy – tylko po to, by oddać życie zgodnie z lansowanym przez propagandę modelem. Sadeghi wciąż robił im zdjęcia – do momentu, kiedy zrozumiał, że stał się narzędziem propagandy, której jedynym celem było dostarczanie na front armatniego mięsa. Dziś podróżuje po kraju, próbując odnaleźć nielicznych żyjących bohaterów swoich fotografii.

godz. 19.45         WALKA 30'    
                            2017 Boliwia reżyseria: Daniel Fallshaw, Violeta Ayala zdjęcia: Dan Fallshaw, 
                           Fernando Barbosa montaż: Daniel Fallshaw produkcja: United Notions film.
Po 60 dniach protestu w Cochabambie, mieście w środkowej Boliwii, grupa osób z niepełnosprawnościami wyrusza na wózkach inwalidzkich w podróż do stolicy, by swój postulat przekazać rządowi i prezydentowi kraju. Aktywiści domagają się ustanowienia renty dla wszystkich osób z niepełnosprawnościami w wysokości 500 boliviano miesięcznie, co stanowi równowartość około 260 złotych. Czy rzeczywiście, jak sugeruje minister polityki społecznej, protestujący są opozycyjną siłą, której prawdziwym celem jest osłabienie rządu? Od Plaza Murillo, siedziby prezydenta Evo Moralesa, aktywistów dzieli nie tylko 35 dni wyczerpującej drogi przez Andy, ale również kilkumetrowe płoty, policyjne pałki i armatki wodne. Czy wobec rosnącej presji społecznej Moralesowi uda się obronić swój pieczołowicie kreowany wizerunek obrońcy ubogich i uciśnionych?

godz. 20.30     SYRYJSCY ZAGINIENI. Sprawa Asada /od 18 lat!/   51'
                         2017 Wielka Brytania reżyseria: Sara Afshar zdjęcia: Javier Manzano, Jonathan Caller, Jay Dacey
                         montaż: Gordon Watt produkcja: Nicola Cutcher; AFSHAR FILMS
Choć wojna w Syrii od lat znajduje się w centrum zainteresowania światowych mediów, wciąż niewiele wiadomo na temat losu dziesiątków tysięcy zaginionych mężczyzn, kobiet i dzieci, porwanych przez reżimowe służby i przetrzymywanych w tajnych więzieniach. Bohaterowie filmu Sary Afshar chcą to zmienić. Z myślą o przyszłym procesie syryjskiego dyktatora w utajnionym miejscu w Europie pracowicie gromadzą zeznania świadków i odnalezione w zniszczonych reżimowych archiwach dokumenty. Wśród dowodów są między innymi zdjęcia pomordowanych i przeszmuglowane na zewnątrz listy więźniów wykonane krwią na kawałkach materiału. Świadkowie mówią o torturach i przemysłowej skali zbrodni reżimu. Baszszar al-Asad zapewne nieprędko stanie przed sądem. Ale kiedy to w końcu nastąpi, dzięki ogromnej pracy wykonanej przez dziesiątki ludzi: byłych więźniów, dezerterów z reżimowej armii oraz światowej klasy prawników, materiał oskarżenia nie będzie budził wątpliwości.

Piątek 28 września

godz. 16.00         RYZYKO 92'
                            2016 USA, Niemcy reżyseria: Laura Poitras zdjęcia: Kirsten Johnson, Laura Poitras, Katy Scoggin
                            montaż: Melody London, Erin Casper, Laura Poitras produkcja: Praxis Films
Najbardziej osobisty film w dorobku Laury Poitras, laureatki Oscara za „Citizenfour”, to kręcony przez sześć lat portret szefa WikiLeaks, Juliana Assange’a, którego właściwym tematem wydaje się jednak coraz bardziej ambiwalentna relacja między artystką a jej bohaterem. Bezprecedensowy dostęp do człowieka, który zmienił oblicze światowego dziennikarstwa – oglądamy nawet charakteryzację Assange’a przed ucieczką do ekwadorskiej ambasady - zaowocował dokumentem na tyle szczerym, że kontestowanym przez samego głównego bohatera. „Myślałam, że mogę zignorować sprzeczności, że nie są częścią tej historii. Tak bardzo się myliłam, to one właśnie stawały się historią” mówi Poitras. Fascynującą historią o władzy i prawdzie, zdradzie i poświęceniu, rozgrywającą się w paranoicznym wręcz napięciu, bo świat wykradanych rządzącym tajemnic to też świat absolutnej inwigilacji, znany nie tylko Assange’owi, ale i Poitras. W 2015 roku pozwane amerykańskie władze ujawniły ponad tysiąc stron zgromadzonych o niej przez służby materiałów.

godz. 17.40           ZOSTAW JĄ! 28'
                              2017 Polska reżyseria: Rudolf Robak zdjęcia: Kolektyw montaż: Kolektyw produkcja: Rudof Robak
Do czego są zdolni obywatele i obywatelki w trosce o swój kraj, w którym władza ich nie słucha, jest głucha na opinie naukowców i narusza unijne prawo? Mogą na przykład zawisnąć na stalowej konstrukcji blokującej harvester – maszynę wycinającą masowo drzewa w Puszczy Białowieskiej, ostatnim lesie pierwotnym Europy.

godz. 18.15            KAMBODŻAŃSKA WIOSNA  127'
                                2017 Wieka Brytania, Irlandia, Kambodża reżyseria: Chris Kelly zdjęcia: Chris Kelly
                                montaż: Chris Kelly, Ryan Mullins, Pawel Stec produkcja: Little Ease Films,
                                Zanzibar Films, Dartmouth Films, Eyesteelfilm
Dziewięć lat spędzonych w Kambodży przez Chrisa Kelly’ego, brytyjskiego dokumentalistę i fotografa, zaowocowało filmem, który przynosi nie tylko niezwykły obraz przemian kambodżańskiego krajobrazu, także społeczno-politycznego, ale jest też najciekawszym chyba w nowszym artystycznym dokumencie „nieaktywistycznym”, outsiderskim portretem aktywistów. Troje głównych bohaterów to wielebny Luon Sovath, buddyjski mnich, który staje się wideoaktywistą i obrońcą praw człowieka, mimo problemów z religijnym establishmentem ceniącym sojusz tronu i ołtarza, Srey Pov, matka trojga walcząca z przymusowymi ewikcjami i jej przyjaciółka Tep Vanny, która powoli wysuwa się na czoło społecznego ruchu protestu przeciw wysiedleniom. Kelly’ego interesuje polityczna i osobista złożoność ich walki o to, w co wierzą. Złożoność, która w końcu przeradza się w dramat. Świetnym zdjęciom Kelly’ego towarzyszy tu muzyka Jamesa Holdena, współtworząca misterną kompozycję audiowizualnej fugi, której poszczególne wątki zaplatają się w emocjonalnym finale.   

godz. 20.30             CICHY FRONT /od 18 lat!/   72'
                                2017 Francja, Szwajcaria reżyseria: Manon Loizeau
                                montaż: Mathieu Goasguen, Alain Rimbert produkcja: Magneto Presse
Uwaga: ze względu na drastyczne treści, film przeznaczony wyłącznie dla widzów dorosłych.
Gwałty towarzyszą wojnom od zawsze i od zawsze strony konfliktu stosowały je jako narzędzie do zastraszania społeczeństwa przeciwnika. Ale takie ogólnikowe stwierdzenie nie oddaje przerażającego ogromu cierpienia, jakie stało się udziałem syryjskich kobiet w trakcie trwającej w ich kraju wojny. Manon Loizeau od lat realizuje swoje dokumenty w najniebezpieczniejszych miejscach świata. Tym razem oddaje głos kobietom, których udziałem stał się niewyobrażalny horror. Są wśród nich seksualne niewolnice, miesiącami gwałcone w więzieniach przez oficerów Asada, są matki, które po gwałcie zmuszano do patrzenia na śmierć dzieci. Ogrom bestialstwa skierowanego przez reżim przeciwko własnym obywatelom jest porażający. Choć bohaterkom filmu Loizeau udało się przeżyć i uciec z kraju, ich koszmar trwa nadal. Nie mogą liczyć na jakąkolwiek psychologiczną pomoc, a ze strony rodziny mogą spodziewać się najgorszego: w tej kulturze gwałt oznacza dyshonor dla całej rodziny.

IMPREZA TOWARZYSZĄCA

WYSTAWA  „Raz, dwa, trzy… uchodźcą będziesz Ty” hol CKiT

Fundacja Refugee.pl postanowiła pokazać, jak wygląda rzeczywistość dzieci mieszkających w polskich ośrodkach dla uchodźców - dając im do ręki aparat. Ich życie znamy z reportaży i zdjęć wykonanych przez zawodowców. Lubimy się sobie przyglądać. Oni nam, my im, czasem z zaciekawieniem, czasem współczuciem, często z podszytym uprzedzeniami niepokojem. W ostatnich latach temat uchodźców z Bliskiego Wschodu zdominował okładki gazet i mnóstwo konkursów literackich czy fotograficznych. O tych, którzy żyją najbliżej, w ośrodkach położonych kilkadziesiąt kilometrów od Warszawy – w Górze Kalwarii czy Podkowie Leśnej – wiemy niewiele. Uciekli z Czeczenii, Turkmenistanu, Gruzji. Większość nie pamięta rodzinnych stron. Ich domem jest Polska. A konkretnie: ponure mury ośrodków dla cudzoziemców.
– W toczącej się w Polsce dyskusji o uchodźcach nie bierze się pod uwagę tego, że oni są myślącymi ludźmi, którzy widzą i czują. Nie oddaje się im głosu. A już zupełnie pomija się głos dzieci – mówi kuratorka wystawy Agnieszka Kunicka z fundacji Refugee.pl, która prowadziła warsztaty fotograficzne w ośrodkach dla uchodźców

Zapraszamy w dniach 28-29 września 2017 r. na
15. OBJAZDOWY FESTIWAL FILMOWY. WATCH DOCS.PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE.

Ideą Festiwalu jest zaprezentowanie szerokiej publiczności tematyki praw człowieka, poprzez wybitne dokumenty filmowe z całego świata. Watch Docs realizowany jest dzięki Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz Społecznemu Instytutowi  Filmowemu, którzy organizują we współpracy z wieloma partnerami z całej Polski, w tym również z CKiT, to przedsięwzięcie.

P R O G R A M

 Czwartek 28 września

godz. 16.00 ZRÓB SOBIE KRAJ
           80' , 2016 Francja reżyser: Antony Butts / zdjęcia: Antony Butts / montaż: Scott Stevenson / produkcja: Artline Films

Anthony Butts w swoim nowym filmie przygląda się od wewnątrz powstaniu samozwańczej Donieckiej Republiki Ludowej na wschodzie Ukrainy. Towarzysząc z kamerą czołowym postaciom pierwszej fazy konfliktu w Donbasie, brytyjski reżyser przybliża nam rzeczywistość odległą od wyobrażeń ukształtowanych przez media. Z jednej strony ujawnia korupcję, nepotyzm i wyborcze oszustwa przywódców tzw. „Noworosji”, z drugiej – uświadamia nam, że do władzy pomógł im dojść autentyczny społeczny protest. Butts, który od lat kręci filmy w Rosji (był m.in. autorem zdjęć do filmu „Pussy Riot. Modlitwa Punka”) wie, jak zdobyć zaufanie swoich bohaterów. Pakuje się z kamerą w zupełnie nieprawdopodobne sytuacje, a jego protagoniści z rozbrajającą dezynwolturą ujawniają skrywane przed opinią publiczną tajemnice. Jego film pokazuje także głębokie uzależnienie samozwańczej republiki od Rosji – polityczne, militarne i finansowe. Błyskawiczne kariery kończą się spektakularnymi upadkami, w strukturach nowej władzy miejscowych bardzo szybko zastępują „ludzie znikąd”, realizujący politykę Kremla. Tymczasem wśród ludności rośnie liczba niezadowolonych. Ale nowa władza nie potrzebuje już społecznego poparcia.

 godz. 17.20      LUDZIE, KTÓRZY DOSZLI DO WŁADZY
           17 ' , 2015 Ukraina reżyser: Oleksiy Radynski & Tomáš Rafa / zdjęcia: Tomáš Rafa / montaż: Oleksiy Radynski, Tomáš Rafa
                   /  produkcja: Lyuba Knorozok

Film Radyńskiego i Rafy to krótka migawka z Donbasu opanowanego przez prorosyjskich separatystów. Niestrudzona kamera w nieustannym ruchu chwyta urywki rzeczywistości: symbole nowej władzy, kolumnę wozów pancernych, posterunek kontrolny na szosie, wynoszone z samochodu trumny. Przypadkowo spotkany ochotnik z zapałem wykłada swoje racje, lamentująca kobieta wygraża władzom. To świat pogrążony w chaosie, niepewny, nerwowo oczekujący niespodziewanego ataku. Choć wszyscy mówią o pokoju, w powietrzu wisi wojna.

 godz. 17.50      DŁUGI DYSTANS
                   93 ' , 2016 Niemcy reżyser: Daniel Andreas Sager / zdjęcia: Julia Hönemann, Daniel Andreas Sager, Carina Neubohn / 
                           montaż: Nadine Müller / produkcja: Filmakademie Baden-Württemberg, ZDF, Das kleine Fernsehspiel / 
                           thelongdistance.de/

Afrykańscy biegacze święcą triumfy w długodystansowych biegach na całym świecie. Niezależnie od tego, czy chodzi o maraton w Berlinie, Bostonie czy Seulu, na podium nieodmiennie stają reprezentanci Kenii bądź Etiopii. Daniel Sager w swoim pełnometrażowym debiucie przedstawia historię dwójki Kenijczyków: Eunice i Felixa, wypatrzonych przez niemieckiego menedżera w Afryce i sprowadzonych do Europy. Oboje zostawili w domu dzieci z rodzinami  i są mocno zdeterminowani, by odnieść sukces i zarobić dużo pieniędzy. Początkowe zauroczenie Europą szybko zmienia się w rozczarowanie: mimo nie najgorszych występów, za sprawą wysokich kosztów życia i prowizji menedżera ich zarobki okazują się bliskie zeru. By spełnić oczekiwania rodzin i niemieckiego gospodarza, muszą brać udział w kolejnych biegach, ale ile mogą znieść organizmy nieprzyzwyczajone do tak dużych obciążeń? Daniel Sager unika sensacyjnego tonu, a wyczucie rytmu i przemyślany montaż sprawiają, że jego film przykuwa uwagę do ostatniego ujęcia. Udało mu się pokazać  rzadko zauważaną stronę dzisiejszego sportu, której na próżno szukać w telewizyjnych relacjach, choć sposób, w jaki pokazuje zawody, poziomem realizacji nawet przekracza to, co znamy z TV.

 godz. 19.30       TRZY ROZMOWY O ŻYCIU
            25 ' , 2016 Polska reżyser: Julia Staniszewska / zdjęcia: Kacper Lisowski, Adam Palenta, Tomasz Wolski /
                     montaż: Adriana F. Castellanos / produkcja: Studio Munka SFP, Kijora

Julia Staniszewska decyduje się zarejestrować trzy rozmowy ze swoją matką dotykające bardzo bolesnego tematu. Okazuje się, że te same pojęcia, takie jak zrozumienie, wsparcie i miłość, inaczej rozumie matka - lekarka i praktykująca katoliczka, a inaczej córka - agnostyczka, której dzieci przyszły na świat dzięki metodzie in vitro. Trudne pytania zadawane przez córkę wprowadzają niepokój w poukładanym przez dogmaty Kościoła świecie matki, a słowa matki nie mieszczą się w systemie wartości córki. Mimo upływu czasu między rozmowami i podejmowanych przez obie kobiety starań pozostaje między nimi wiele niezrozumienia i bólu. Dopiero pojawienie się wnuków wnosi do filmu radość i nadzieję na porozumienie i spokój. Nie tylko dla reżyserki i jej matki, ale także dla wielu matek i córek w Polsce.

 godz. 20.00    #MOJAUCIECZKA
                       90 ' , 2016 Niemcy reżyser: Elke Sasse / zdjęcia: x / montaż: Janine Dauterich / produkcja: Berlin Producers

W 2015 roku do Europy dotarła ogromna fala uchodźców. Wielu  miało przy sobie telefony komórkowe i niektórzy przy ich pomocy udokumentowali  swoją drogę. Elke Sasse dociera do takich właśnie osób i umieszcza w swoim filmie nagrania z ich ucieczek z Syrii, Afganistanu i Erytrei. Dzięki  temu świadectwu możemy zobaczyć, jak wyglądała ich droga do Europy, z  czym musieli się zmagać, jakie towarzyszyły im emocje, jak zorganizowane  są ich nielegalne przeprawy przez granice we współpracy z przemytnikami.  Szlaki ucieczek, które znaliśmy dotąd tylko z mediów, staną się realnymi  obrazami, a zza statystyk wyłonią się konkretne twarze, także dziecięce. Historie te mogą pozwolić lepiej zrozumieć motywację, która stoi za podjęciem  trudnej decyzji o ucieczce. W #My Escape widzimy historie tylko kilku osób, które szczęśliwie  dotarły do Niemiec. Nigdy nie zobaczymy nagrań z telefonów tych, którzy  mieli mniej szczęścia.

Piątek 29 września

godz. 16.00 IKONA 
          51 ' , 2016 Polska reżyser: Wojciech Kasperski / zdjęcia:   Łukasz Żal / montaż: Tymek Wiskirski / produkcja: Delta Film

„Ikona” przywodzi na myśl wiek XIX, nie tylko przez skojarzenia z klasyczną literaturą rosyjską, z której jakby żywcem wyjęta jest postać prowincjonalnego, syberyjskiego psychiatry, snującego rozważania o tym, gdzie mieszka dusza. Symboliczny wydaje się też budynek carskiego więzienia 180 km na północ od Irkucka, w którym dziś mieści się szpital. Pięciu lekarzy opiekuje się tu tysiącem pacjentów. Bardzo trudno stąd wyjść. W praktyce jest to niemożliwe, jeśli nie przyjedzie po kogoś rodzina. W szpitalu oprócz chorych psychicznie spotkamy więc także nikomu niepotrzebnych starszych i młodych ludzi, dziewczynki z domu dziecka, dla których zabrakło tam łóżek, byłych rezydentów poprawczaka. Ten – według słów reżysera – „społeczny śmietnik” nie jest więc tylko figurą wykluczenia, jak w wielu przecież filmach o psychiatrycznych instytucjach, ale jego dojmująco dosłowną rzeczywistością. Rejestrowaną jednak z wielką wrażliwością i empatią, w czym spora z pewnością zasługa świetnej pracy operatorskiej Łukasza Żala. Wojciech Kasperski nie zatrzymuje się na poziomie społecznym, interesuje go egzystencjalny wymiar doświadczeń ludzi, z którymi dzielimy przecież wszystko to, co naprawdę istotne.

 godz. 17.00     KWASSA KWASSA
                         19 ' , 2015 Dania, Wietnam reżyser: Tuan Andrew Nguyen & Superflex / zdjęcia: Ha Thuc Phu Nam / montaż: Tam
                        Webster / produkcja: Superflex, Marrakech Biennale

Wyspa Mayotte, francuska kolonia na Oceanie Indyjskim, jak magnes przyciąga mieszkańców sąsiednich wysp, marzących o lepszym życiu. Kwassa Kwassa to miejscowa nazwa, jaką określa się małe, niestabilne łódki, którymi próbują pokonać kilkudziesięciokilometrowy dystans dzielący najbliższy ląd od „europejskiej” enklawy. Obserwujemy przy pracy ludzi mozolnie, krok po kroku budujących łódź, która zabierze ich wraz z ich marzeniami o nowym początku w niebezpieczną podróż.

godz. 17.30     RUCHOMY CEL
                        30 ' , 2016 Dania reżyser: Tanja Wol Sorensen / zdjęcia: Tanja Wol Sorensen /montaż: Christian Einshøj, Anne Berg
                        Johannsen / produkcja: Bullitt Film

Ruby Alba Castaño Rodriguez całe życie poświęciła niesieniu pomocy cywilnym ofiarom kolumbijskiej wojny domowej. W pierwszych scenach filmu Tanji Wol Sørensen kobieta poprawia makijaż na tylnym siedzeniu masywnego SUVa. Przez moment kamera skupia się na kierującym auto ochroniarzu, pod którego udem możemy dostrzec schowany pistolet. Castaño Rodriguez doskonale zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństw wiążących się z działalnością obrońców praw człowieka w Kolumbii. W jej ramionach ginęli przyjaciele, a ona sama śmierci uniknęła tylko dzięki analogowemu radiu, które nosiła w torebce i w którym zatrzymał się pocisk. Bez względu na to, jaka będzie przyszłość porozumienia pokojowego z lewicowymi rebeliantami z FARC, odrzuconego 2 października w powszechnym referendum, praca Castaño Rodriguez będzie trwała jeszcze przez wiele lat. Szacuje się bowiem, że trwający od 1964 r. konflikt zbrojny kosztował życie ponad 260 tys. osób, a 8 mln zmusił do opuszczenia swoich domów.

godz. 18.00       WALKA Z SZATANEM
                           75 ' , 2015 Polska reżyser: Konrad Szołajski / zdjęcia: Michał Ślusarczyk /montaż: Paweł Kowalik / produkcja: HBO
                           Europe, ZK Studio

Czy w dzisiejszych czasach można wypędzać złe duchy? Czy to domena książek o Harrym Potterze i RPG, czy otaczająca nas rzeczywistość? Egzorcyzmy nie są przesadnie popularne w Czechach, Holandii czy Francji, ale zostają jeszcze Polska, Włochy, Portugalia, Watykan... W Watykanie w 1998 roku papież Jan Paweł II przywrócił praktykę egzorcyzmów. Ten kierunek utrzymali także jego następcy. Warto w takim razie zastanowić się, czy wśród nas żyją opętani. A może zjawisko, które kojarzy nam się ze średniowiecznym zabobonem, zawsze towarzyszyło ludzkości i należy z nim nadal walczyć.... Rodzi się jednak wątpliwość, czy potrzebujący pomocy ludzie są w stanie ocenić, czy egzorcyzmy stanowią rzeczywistą odpowiedź na ich problemy. Reżyser, Konrad Szołajski, podjął próbę obserwacji tego zjawiska. Zdecydował się przez kilka lat towarzyszyć osobom, które wierzą, że są opętane i szukają pomocy u egzorcystów.

 godz. 19.30     KTO MNIE TERAZ POKOCHA?    
                       86 ' , 2016 Izrael reżyser: Tomer Heymann & Barak Heymann / zdjęcia: Ital /Raziel / montaż: Ron Omer, Ido Mochrik,  
                       Roi Turnoy / produkcja: Heymann Brothers Films, Breaking Productions / heymannfilms.com/film/whos-gonna- 
                       love-me-now

Przed siedemnastu laty odrzucony przez rodzinę Saar wyemigrował z Izraela i na stałe zamieszkał w Londynie. To orientacja seksualna była głównym powodem, dla którego musiał opuścić ojczyznę – Wielka Brytania pozwoliła mu uwolnić się od restrykcyjnych zasad regulujących życie w kibucu. Po kilkuletnim burzliwym okresie Saar wstąpił do gejowskiego chóru, gdzie znalazł poczucie wspólnotowości, którego nie zapewniła mu rodzina. W swoim najnowszym dokumencie bracia Tomer i Barak Heymann, twórcy filmów takich jak „Mr. Gaga” czy „Most na rzece Wadi”, po raz kolejny w niezwykle wyważony i jednocześnie dowcipny sposób podejmują temat heteronormatywności i akceptacji dla odmienności seksualnej w obrębie rodziny. Po latach spędzonych na emigracji Saar podejmuje decyzję o powrocie do Izraela. Jak będzie wyglądała jego konfrontacja z konserwatywnym ojcem, matką i rodzeństwem?

Zachęcamy również do obejrzenia wystawy OGRÓD CICHYCH BOHATERÓW - CHUSTY IMIENNE, która przygotowana została przez Stowarzyszenie Freunde Masurens e.V.  w porozumieniu z Panią Magdaleną Lewkowicz (nauczycielem historii, Ambasadorem Muzeum Polin) .

Wyjątkowa ekspozycja prac rękodzielniczych - chust imiennych powstałych w ramach polsko-niemieckiego projektu dla młodzieży „GARTEN DER STILLEN HELDEN”, ma na celu przypomnieć cywilny ruch oporu i ludzką solidarność w czasach nazizmu. Młodzież przygotowała chusty wymiarów 40 x 50 cm, na których wyhaftowane są nazwiska ludzi, którzy pomagali prześladowanym w czasie wojny. Do każdej chusty przygotowano opis z historią bohatera. Ten wyjątkowy pomnik ma pokazać i opowiadać o ludzkiej odwadze, o tych którzy nie bali się pomagać innym w czasie wojny. Ten projekt to też wspaniały przykład współpracy na rzecz pojednania narodów oraz pamięci wielu szkół z Polski i Niemiec. Do projektu zgłosiły się następujące szkoły wraz z opiekunami: Szkoła Podstawowa w Krutyni; Zespół Szkół nr 2 w Mrągowie, I LO w Mrągowie, Zespół Szkół w Pieckach, Społeczne Liceum Ogólnokształcące im.Marion Dönhoff w Mikołajkach, IX Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie, Zespół Szkół nr 2 w Ełku, Niepubliczne Gimnazjum w Kamieńskich Młynach (koło Częstochowy), Szkoły z Hamburga.

Zapraszamy w dniach 29-30 września 2016 r. na 14. OBJAZDOWY FESTIWAL FILMOWY. WATCH DOCS.PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE.

Ideą Festiwalu jest zaprezentowanie szerokiej publiczności tematyki praw człowieka, poprzez wybitne dokumenty filmowe z całego świata. Watch Docs realizowany jest dzięki Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz Społecznemu Instytutowi  Filmowemu, którzy organizują we współpracy z wieloma partnerami z całej Polski, w tym również z CKiT to przedsięwzięcie.

Wstęp na wszystkie projekcje i imprezy towarzyszące jest bezpłatny!!!

IMPREZA TOWARZYSZĄCA 

Według danych ONZ na świecie żyje dziś ponad 67 mln ludzi, których wojny, prześladowania lub bieda zmusiły do opuszczenia swoich krajów lub miejsc zamieszkania (to najwięcej od czasu II wojny światowej). Wielu z nich szuka lepszego życia w Europie. Tylko w 2015 roku na nasz kontynent przedostało się w sumie ponad milion uchodźców i migrantów, głównie z Syrii, z Afganistanu i z Iraku. Przeszło 3700 ludzi utonęło podczas nieudanych przepraw przez Morze Śródziemne. Co prawda kontrowersyjna umowa z Turcją z marca 2016 roku ograniczyła największą falę migracji przez Grecję, ale prawdopodobnie tylko na jakiś czas, bo obecnie celem zdesperowanych uciekinierów stały się Włochy, do których prowadzą znacznie bardziej niebezpieczne szlaki morskie.
O uchodźcach i migrantach trzeba mówić, bo wszystko wskazuje na to, że wędrówki ludów bedą nadal trwać. Istotna w przybliżaniu tego zjawiska jest fotografia. Szczególnie ta funkcjonująca poza mediami, która bez ich pośrednictwa pokazuje stan faktyczny, nie opowiadając się po żadnej ze stron i pozostawiając interpretację widzom. Dwójka fotografów: Thomas Orchowski i Agnieszka Kunicka postanowiła opowiedzieć w ten sposób, co dzieje się z uchodźcami. Ich prace będzie można zobaczyć podczas Festiwalu.

29 WRZEŚNIA- CZWARTEK

PROGRAM PROJEKCJI FILMOWYCH

17.00         Pokażcie to wszystko światu
                   Włochy, 2015, 55’
                   Reż. Andrea Deaglio

Andrea Deaglio prezentuje w swoim filmie studium konkretnego epizodu uchodźczo-migranckiego kryzysu w Europie. Nie siląc się na uogólnienia, chłodnym okiem obserwuje jeden dzień w Ventimiglia – nadmorskim miasteczku na granicy włosko-francuskiej, w którym utknęło kilkuset afrykańskich migrantów. Determinacja przybyszy, gotowych rzucać się ze skał w morze, by uniknąć aresztowania, kontrastuje z rzeczowym, choć mało skutecznym podejściem ścigających ich policjantów, a wszystko to pod okiem dziesiątek fotoreporterów i dziennikarzy. Bo też medialny show wokół trwającego kryzysu jest jednym z głównych tematów tego filmu. Z jednej strony mamy migrantów i uchodźców, którzy w wyniku decyzji francuskich władz o zamknięciu granicy znaleźli się w próżni, z drugiej – media, które przyciąga jedynie sensacyjny temat. W symbolicznym skrócie przedstawiają to pierwsze ujęcia filmu – fotografowie poszukujący dramatycznych kadrów uwijają się wokół rozrzuconych po skałach ciał śpiących ludzi. Demonstracje przybyszy nie zwracają niczyjej uwagi, wielkie zainteresowanie reporterów wzbudzają za to przepychanki z policją. Do odbiorców dotrze tylko dramatyczny obraz pozbawiony kontekstu, który łatwo poddaje się manipulacji.

18.00    Katastrofa na morzu 
              Holandia 2014, 15'    
              Reż. Morgan Knibbe

3 października 2013 roku w pobliżu włoskiej wyspy Lampedusa zatonęła łódź przewożąca 500 Erytrejczyków. Utonęło ponad 360 osób. Abraham, jeden z ocalałych, na pełnym wraków łodzi nabrzeżu opowiada o tragicznych doświadczeniach. Tymczasem port ogarnia coraz większy chaos, gdy setki trumien ładowane są na wojskowy statek. Siłę wyrazu tego krótkiego dokumentu podkreśla jeszcze jego celnie dobrany styl wizualny.

18.30         Bez wyjścia. Historia Rehtaeh Parsons
                   Kanada 2015, 48'
                   Reż. Rama Rau  

Życie 15-letniej Rehtaeh Parsons zamieniło się w piekło po jednej imprezie. Została zgwałcona przez kolegów w domu jednego z nich, czego z powodu nadmiaru wypitego alkoholu nie mogła pamiętać. Następnego dnia zdjęcie dokumentujące gwałt, za sprawą napastników, znalazło się w sieci. Zostało udostępnione tysiące razy w całej Kanadzie, a próby uzyskania pomocy policji przez 15-latkę i jej rodziców kończyły się niepowodzeniem. Dwa lata ciągłych upokorzeń i znęcania się doprowadziły do tragicznego samobójstwa Rehtaeh. Jej śmierć odbiła się echem na całym świecie, wywołując szeroką dyskusję na temat cyberprzemocy, kultury gwałtu i przemocy seksualnej w Internecie. Dzięki rosnącej presji społecznej i medialnej, kampanii internetowej oraz zaangażowaniu Anonymous, którzy zagrozili ujawnieniem tożsamości gwałcicieli, lokalny rząd Nowej Szkocji oraz Kanadyjska Królewska Policja zdecydowały o otwarciu sprawy i postawieniu napastników przed sądem. W 2014 roku Kanada, jako jedno z pierwszych państw na świecie, przyjęła prawo umożliwiające zwalczanie cyberprzemocy, nazywane również Prawem Rehtaeh.

19.20        Twarz Ukrainy-casting na Oksanę Baiul
                  Australia 2014, 7'                 
                  Reż. Kitty Green

Kitty Green odwołuje się w swoim najnowszym krótkim filmie do postaci Oksany Baiul – pierwszej ukraińskiej medalistki olimpijskiej i symbolu odrodzonego państwa. Na ekranie widzimy po kolei kilkanaście dziewczynek odgrywających rolę narodowej bohaterki, której emocjonalna reakcja na olimpijski triumf niegdyś zjednoczyła Ukrainę. Dziś sytuacja w kraju jest jeszcze trudniejsza niż wówczas: łzy kilkuletnich bohaterek filmu nie są wynikiem dziecięcej egzaltacji, lecz dotarcia do przejmujących wojennych wspomnień.

19.30           Przekaż wiośnie by nie nadchodziła 
                     Wlk. Brytania, Agfanistan, 2015, 83'    
                     Reż. Saeed Taji Farouky & Michael McEvoy  
  
W 2014 r. Międzynarodowe Siły Wsparcia Bezpieczeństwa oficjalnie zakończyły działania bojowe w Afganistanie, tym samym przekazując kontrolę nad całym krajem miejscowym żołnierzom. W bazie NATO w prowincji Helmand nie zostało nic poza magazynami dla dorosłych, setkami plastikowych butelek typu PET i kilkoma książkami, w tym Nowym Testamentem i  kroniką 100 dni prezydentury George’a W. Busha po zamachach z 11 września. Na drzwiach do jednego z pomieszczeń wciąż wisi tabliczka z napisem „Boże, błogosław naszych żołnierzy – w szczególności snajperów”, lecz teraz na twarzach członków ubogo wyposażonej kompanii Afgańskiej Armii Narodowej z miasta Giriszk ta apostrofa może wywołać już tylko gorzki uśmiech. Nadchodzącej wiosny to oni będą musieli przeciwstawić się najgroźniejszej od 13 lat ofensywie Talibów. Wydaje się, że w jeszcze trudniejszej sytuacji znajdują się jednak cywile, którym – bez względu na to, czy okażą się lojalni wobec sił rządowych, czy opowiedzą się po stronie Talibów – grozić będzie śmiertelne niebezpieczeństwo. Nakręcony w technice CinemaScope dokument Farouky’ego i McEvoy’a to dramatyczny portret pełnego niepewności społeczeństwa i wojny, w której nie biorą już udziału helikoptery typu Black Hawk.

30 WRZEŚNIA - PIĄTEK

12.00        Wszystko jest możliwe - film w wersji z audiodeskrypcją 
                  Polska 2013, 54'
                  Reż. Lidia Duda  

Bohaterka nowego dokumentu Lidii Dudy, autorki rewelacyjnych Uwikłanych, to na pewno postać niezwykła. Starsza pani, która w wieku 70 lat zaczęła jeździć autostopem i nie znając praktycznie żadnego języka obcego zwiedziła pół świata, a na dodatek wróciła do rodzinnego domu z młodszym o kilkadziesiąt lat kochankiem, zdecydowanie odbiega od stereotypu prowincjonalnej emerytki. Ukazana częściowo w filmie bałkańska eskapada pani Teresy udowadnia, że świat może otworzyć się przed każdym, kto ma otwartą głowę. Wszystko jest możliwe to film o przekraczaniu granic w sensie dosłownym i metaforycznym, ale jego twórcy traktują swoich bohaterów z ogromnym szacunkiem. Nie ma tu pogoni za sensacją, a jedynie wytrawna obserwacja, podkreślona znakomitym montażem. Dzięki przemyślanej konstrukcji ten świetny dokument stopniowo odsłania przed widzem kolejne warstwy opowiadanej historii i motywacje bohaterów.

17.00       Ni Hao Holland
                 Holandia 2015, 25'    
                 Reż. Willem Timmers

Po świetnym dokumencie „Z kamerą wśród ludzi”, przedstawiającym turystkę do „egzotycznych krajów” jako gorzką komedię omyłek, tym razem Willem Timmers z równym talentem, poczuciem humoru i antropologiczną wyobraźnią prezentuje egzotykę à rebours – chińskie turystki w Holandii. W poszukiwaniu „autentyczności” wyjeżdżają ze swojego wielkiego miasta, by poznać „tradycyjną”, rolniczą kulturę holenderskiej wsi. Gdzie z kolei holenderscy gospodarze ubierają je w chodaki i kładą do łóżek z zamierzchłych epok. Podobnie jak w poprzednim filmie także tu zderzenie obu perspektyw – zwiedzających i goszczących – owocuje znakomitymi efektami komicznymi, ale też pobudza do niebanalnej refleksji nad międzykulturową psychologią i etyką.

17.30        Salam
                  USA, Jordania 2015, 75'    
                  Reż. Zach Ingrasci, Chris Temple

Chris Temple i Zach Ingrasci postanowili pokazać Zachodowi, jak to jest żyć w drugim co do wielkości obozie dla uchodźców na świecie – Za’atari w Jordanii, 11 kilometrów od granicy z Syrią. Współpracując z UNHCR, International Rescue Committe i Save the Children, uzyskali dostęp do obozu i zdecydowali, że zyski z filmu przekażą właśnie tym organizacjom. Młodzi filmowcy nie bardzo wiedzieli, czego się spodziewać i jak się zachować na miejscu, ale postawili sobie za cel zamieszkać w obozie w namiocie i zdobyć zaufanie uciekinierów z Syrii. Okazało się to łatwiejsze niż zakładali, spotkało ich ciepłe przyjęcie i otwartość. Powstał film szczery i intymny, pokazujący codzienne zmaganie się z rzeczywistością i ludzi starających się żyć normalnie mimo traumy czającej się w każdym wspomnieniu.

18.45           Budzik
                     Polska 2015, 30'    
                     Reż. Piotr Małecki    

Klinika Budzik zaczęła działać w lipcu 2013 r. jako pierwszy w Polsce wzorcowy szpital dla dzieci po ciężkich urazach mózgu. Chociaż placówka dysponuje jedynie 15 łóżkami, od początku jej istnienia wybudzono już 21 pacjentów. W Budziku oprócz fizjoterapii i hydroterapii stosuje się również muzykoterapię, aromaterapię i wiele innych nowatorskich metod leczniczych. Przede wszystkim jednak w proces rehabilitacji zostają włączeni rodzice, którzy ze swoimi dziećmi mogą przebywać 24 godziny na dobę. Śpią na polowych posłaniach, które rozkładają obok szpitalnych łóżek, a budynek kliniki na wiele miesięcy staje się ich domem. To właśnie ich determinacji swój dokument postanowił poświęcić Piotr Małecki.

19.20          Punkt wyjścia
                    Polska 2014, 26'
                    Reż. Michał Szcześniak

Aneta „zawsze miała wszystko”. Zrozumiała, co straciła, dopiero za murami więzienia, gdzie odsiaduje wyrok za morderstwo. W filmie Michała Szcześniaka poznajemy Anetę z nieoczekiwanej strony – jako troskliwą i empatyczną opiekunkę w domu spokojnej starości. Opieka nad chorą od dzieciństwa panią Heleną staje się dla Anety czymś więcej niż obowiązkową pracą społeczną. Starsza pani staje się jej naprawdę bliska. Michałowi Szcześniakowi udało się nie tylko znaleźć bardzo mocną historię, ale również w fenomenalny sposób opowiedzieć ją językiem filmowym. Resocjalizacja w jego dokumencie nie jest abstrakcyjnym pojęciem – to autentyczna ludzka historia z ogromnym ładunkiem emocjonalnym. Czy odbycie kary rzeczywiście oznacza "wyjście na wolność"? Czy jest punktem wyjścia  nowego życia, czy powrotem do punktu, w którym dokonało się zbrodni i początkiem dalszego „odsiadywania wyroku”, tyle że na wolności?

20.00          Drużyna E - pokaz w ramach WATCH DOCS zrób to sam
                    USA 2014, 90'
                    Reż. Katy Chevigny, Ross Kauffman

Human Rights Watch (HRW) to jedna z najbardziej kompetentnych organizacji zajmujących się ochroną praw człowieka na świecie. Jej słynne z obiektywizmu i rzetelności raporty piętnują wszelkie naruszenia praw jednostki, nie tylko w krajach rządzonych przez bezwzględnych dyktatorów, ale także w tak zwanych starych demokracjach. Tytułowy E-Team (Emergency Team) to zespół ekspertów HRW, którzy w momentach kryzysowych na miejscu najcięższych zbrodni, niejednokrotnie z narażeniem życia, badają świeże ślady, gromadzą zeznania świadków i dowody rzeczowe. Autorzy filmu towarzyszą członkom E-Teamu podczas kilku niebezpiecznych misji. Nerwowe ujęcia z ręki pozwalają nam niemal fizycznie odczuć stres nieustannie towarzyszący im w pracy. Anna i Ole udają się do Syrii, by na miejscu zbadać kwestię używania przez siły rządowe zakazanych przez prawo międzynarodowe bomb kasetowych. Kamera z bliska rejestruje szczegóły wyprawy: szaleńczy bieg przez zieloną granicę między Turcją a Syrią, momenty grozy podczas ostrzału, rozpacz ludzi, którzy przed chwilą stracili bliskich i nieoczekiwane wyznanie Anny, która oznajmia mężowi, że jest w ciąży. Kolejne misje, kolejne państwa: czwórka protagonistów przemierza coraz to nowe miejsca konfliktów, w nadziei na to, że ujawnienie szokującej prawdy zmusi w końcu społeczność międzynarodową do działania.

W dniach 24-25 września odbędzie się  13. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie.

Ideą Festiwalu jest zaprezentowanie szerokiej publiczności tematyki praw człowieka, poprzez wybitne dokumenty filmowe z całego świata. Watch Docs realizowany jest dzięki Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz Społecznemu Instytutowi  Filmowemu, którzy organizują we współpracy z wieloma partnerami z całej Polski, w tym również z CKiT to przedsięwzięcie.

Serdecznie zapraszamy!

Wstęp na wszystkie projekcje  WOLNY!!!

Więcej o Festiwalu na http://watchdocs.pl/objazdowy/

P R O G R A M

 CZWARTEK 24 września 
16.00 Dzieci dzwonią 30’
2014 Polska reżyser: Andrzej Mańkowski / zdjęcia: Weronika Bilska / montaż: Andrzej Mańkowski / produkcja: BIAŁY SMOK Production
W niewielkim mieszkaniu na warszawskiej Saskiej Kępie telefon dzwoni non-stop. Dzieci dzwonią z najróżniejszymi sprawami. Najczęściej żartują – pewien chłopiec na przykład prosi o pomoc, ponieważ właśnie goni go dzik. Ale za żartami z reguły ukrywają prawdziwy powód poszukiwania kontaktu z kimś dorosłym, komu można by zaufać. Najczęściej dzwonią nie raz. Andrzej Mańkowski umiejętnie buduje opowieść – od żartów po dramatyczny finał – i znakomicie wykorzystuje ograniczenia formalne – nie możemy przecież usłyszeć głosu dzwoniących, ani zobaczyć twarzy konsultantek Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży. Otrzymujemy więc film jednocześnie szczery i dyskretny, pełen po mistrzowsku opanowanych emocji, bo też imponująco opanowane są dziewczyny odbierające telefon 116 111.

16.30 Jesteśmy stajemy się śmiercią  4’
2014 Francja reżyser: Jean-Gabriel Périot /montaż: Jean-Gabriel Periot/ produkcja: Local Films / www.jgperiot.net/FILMS/WABD/WABD.htm
„Teraz jestem staję się Śmiercią, niszczycielem światów” - to słowa Wisznu według Bhagavadgity. W ustach Roberta Oppenheimera robią piorunujące wrażenie, także po latach. Zwłaszcza gdy ten właśnie skrawek archiwalnego materiału unieruchomi potok nostalgicznych obrazów z naszej planety, sprawiając wrażenie wypowiedzi z drugiej strony czasu – już po końcu świata. Jean-Gabriel Périot, nasz ulubiony filmowiec eksperymentalny, wraca na WATCH DOCS w świetnej formie – ze swoją kolażową techniką i w bezlitośnie nostalgicznej poetyce retro-futuro.

16.35 Skarby  16’
2014 Birma, Niemcy reżyser: David Kyaw Thet Aung / zdjęcia: David Kyaw Thet Aung / montaż: Say Nyi Nyi / produkcja: Yangon Film School
Zanim został operatorem filmowym i ukończył szkołę filmową w Rangunie, David Kyaw Thet Aung zajmował się handlem klejnotami. W swoim reżyserskim debiucie pięknie sfotografował ryzykowną pracę ludzi, parających się wydobywaniem  szlachetnych kamieni. To niemal „narodowe” zajęcie, powszechnie kojarzone przez Birmańczyków z samą ich ojczyzną, subtelnie zestawił z obrazami codziennego życia rodzin, towarzyszących drążącym nowe szyby mężczyznom. Rubiny i dzieci – klejnoty Birmy – błyszczą w pogodnym i uważnym oku kamery, obserwującym wszystko z szacunkiem dla ludzkiego wysiłku i prawdziwym filmowym talentem.

17.00 KONKURS – PERSPEKTYWA OBIEKTYWA „prawa człowieka. DOSTRZEGAM”*

18.00 Ucieczka 23’
2013 Serbia, Bośnia reżyser: Srđan Keča / zdjęcia: Srđan Keča / montaż: Jelena Maksimovic / produkcja: Srđan Keča
Bałkańskie Romki – bohaterki nowego filmu Srdjana Kecy, autora znakomitego Mirażu, który prezentowaliśmy podczas festiwalu w 2012 roku, zmagają się z podwójnym wykluczeniem. Z jednej strony – jako przedstawicielki stygmatyzowanej mniejszości etnicznej, z drugiej – jako kobiety w radykalnie patriarchalnej społeczności. Każda z nich stara się na swój sposób zmienić swoje życie. Uciec przed przemocą męża, albo też uciec z rodzinnego domu... do narzeczonego. Ucieczki nie zawsze się udają i nie zawsze dobrze wróżą. Zwłaszcza, gdy – jak ucieczka Danjeli –   oznaczają opuszczenie szkoły. Film Kecy nie nastraja optymistycznie: być może szansę na lepsze życie dostanie dopiero kolejne pokolenie romskich kobiet.

18.30 Euromajdan. Surowy Montaż  60’
2014 Ukraina reżyser: Volodymyr Tykhyi & Andriy Lytvynenko & Kateryna Gornostai & Roman Bondarchuk & Yulia Gontaruk & Andrey Kiselyov & Roman Liubyi & Oleksandr Techynskyi & Oleksiy Solodunov & Dmitry Stoykov
Organizatorzy Docudays.ua – ukraińskiego festiwalu filmów o prawach człowieka – zwrócili się do operatorów rejestrujących wydarzenia na Majdanie z apelem o udostępnienie materiałów, które pomogłoby stworzyć całościowy obraz kijowskiej rewolucji. Byli wśród nich zarówno uznani twórcy, jak i debiutanci, dla których dokumentowanie protestów było po prostu najbardziej adekwatną formą zaangażowania. Wielu z nich ryzykowało życiem, żeby z bliska uchwycić najbardziej dramatyczne momenty. W rezultacie powstał dokument naładowany emocjami, przejmujący i pełen pasji – prawdziwy filmowy autoportret Euromajdanu, zrealizowany przez ludzi, którzy go tworzyli. Wbrew podtytułowi, Euromajdan to film skończony. Druga część tytułu to raczej metafora współczesnej Ukrainy, tworzącej się wciąż na naszych oczach.

19.30 Zakazane filmy – 94’ (POKAZ TYLKO W 10 MIASTACH)
2014 Niemcy reżyser: Felix Moeller / zdjęcia: Isabelle Casez, Ludolph Weyer, Aline Laszlo / montaż: Annette Muff / produkcja: Blueprint Film
W archiwum za specjalnym murem ochronnym spoczywają wybuchowe filmy. Wybuchowe dosłownie – bo przy wyższej temperaturze taśma celuloidowa grozi eksplozją – ale też w przenośni. Na tyle, że niemieckie prawo nakłada ograniczenia na ich rozpowszechnianie. Spośród około tysiąca produkcji nazistowskiego kina – bo o nich mowa – 40 tytułów najtwardszej propagandy nadal nie może być prezentowanych bez odpowiedniego wprowadzenia i dyskusji po pokazie. Tylko czy w epoce, gdy niemal wszystko można znaleźć w internecie albo sprowadzić na DVD z zagranicy, takie ograniczenia wciąż mają sens? Nie ma prostych odpowiedzi na to pytanie, na które w filmie Felixa Moellera starają się odpowiedzieć najlepsi eksperci. Tym bardziej, że nie zawsze propagandowa intencja narodowosocjalistycznych filmów jest dla współczesnego widza oczywista. O ile o niesławnych obrazach antysemickich prawie każdy przynajmniej coś słyszał, o tyle odkryciem dla naszej publiczności mogą być w Zakazanych filmach arcyciekawe fragmenty fabuł antypolskich, antybrytyjskich, gloryfikujących wojnę, czy wreszcie... mającego pozytywnie nastroić społeczeństwo do nazistowskiego programu eutanazji dramatu Ich klage an! (Oskarżam).

 
PIĄTEK  25 września 

16.00 Wyrok na Węgrzech – 112’
2013 Węgry, Niemcy reżyser: Eszter Hajdú / zdjęcia: István Szonyi, Eszter Hajdú, Gábor Medvigy / montaż: Bence Bartos, Menno Boerema / produkcja: Miradouro Media
Najgłośniejszy węgierski dokument ostatnich lat to kronika procesu grupy neonazistów, oskarżonych o zamordowanie sześciu Romów,w tym kobiet i dziecka. Film wiernie oddaje specyfikę ponad dwuletniego procesu Klaustrofobiczna przestrzeń niewielkiej sali sądowej, w której sprawców od rodzin ofiar dzielą zaledwie  metry, pozwala na bardzo bliską obserwację tak jednych, jak i drugich. Jednym z głównych bohaterów – procesu i filmu – jest sarkastyczny sędzia, bezceremonialnie traktujący zarówno oskarżonych, jak i świadków. Ale jego skrupulatne przesłuchania ujawniają nie tylko przebieg wydarzeń, które doprowadziły do śmierci kolejnych ofiar, lecz także szokujące pokłady instytucjonalnej ksenofobii. W najbardziej szokującej scenie filmu pracownik pogotowia próbuje wyjaśnić, dlaczego dziesięciolatka z widoczną raną postrzałową na głowie uznał za zmarłego z powodu... zaczadzenia.

18.00 ROZSTZRYGNIĘCIE KONKURSU

18.30 Wyspa Krym  30’
2014 Ukraina reżyser: Ihor Chayka / zdjęcia: Alexander Dzhantimirov, Nick Avdeenko / montaż: Vadim Storozhev, Igor Chajka / produkcja: Yaroslav Kamenski
Zadziwiające proroctwo radzieckiego dysydenta Wasilija Aksjonowa, autora fantastycznonaukowej powieści Wyspa Krym (1979), która zapowiada wchłonięcie czarnomorskiego półwyspu przez potężnego sąsiada, staje się w filmie Ihora Czajki punktem wyjścia do ukazania genezy rosyjskiej inwazji na Krym. Analizując wypowiedzi polityków i archiwalne materiały rosyjskiej telewizji, autor filmu nie pozostawia wątpliwości co do tego, że Kreml planował tą operację od lat. Przygotowania obejmowały m. in. ofensywę propagandową prowadzoną wśród miejscowej ludności, którą wszelkimi sposobami skłaniano do przyjęcia rosyjskiego obywatelstwa, a także zastraszanie niezależnych dziennikarzy i działaczy. Kiedy Ukraina za sprawą majdanowej rewolucji zaczęła wymykać się z rosyjskiej strefy wpływów, do akcji wprowadzono „zielone ludziki”. Dzięki ich pomocy obecny premier Krymu – Siergiej (nomen omen) Aksjonow, którego kryminalna przeszłość jest tajemnicą poliszynela, dopisuje nowy rozdział do książki swojego imiennika.

19.00 Będzie wojna – 59’
2013 Dania reżyser: Boris Bertram / zdjęcia: Adam Philp / montaż: Henrik Thiesen, Pernille Beck / produkcja: Magic Hour Films
Świetnie udokumentowany film Borisa Bertrama udowadnia, że w pewnym momencie medialno-dyplomatycznej kampanii uzasadniającej konieczność nowej wojny nie da się już zatrzymać. Korzystając z dobrze dobranych archiwaliów uzupełnionych współczesnymi wypowiedziami ekspertów, polityków i dyplomatów, Bertram pokazuje nam, jak wyglądały zakulisowe przygotowania do inwazji na Irak i w jaki sposób udało się ją zaprezentować zachodniej opinii publicznej. Dziś wiemy, że kluczowy wątek rzekomego posiadania przez reżim Saddama Husseina broni masowego rażenia był nie tyle przyczyną inwazji, co raczej próbą usprawiedliwienia decyzji podjętej z innych pobudek, po raz pierwszy jednak będziemy mogli to usłyszeć od ludzi, którzy znajdowali się wówczas w centrum wydarzeń. Dowiemy się także, jak wielką rolę w podejmowaniu decyzji o tak fundamentalnym znaczeniu odgrywają osobiste relacje i ambicje polityków. Oto wojna prowadzona z zacisznych gabinetów – daleka od prawdziwego pola bitwy, choć także przerażająca.

20.00 Aleppo. Notatki z ciemności  90’
2014 Polska reżyser: Wojciech Szumowski & Michał Przedlacki / zdjęcia: Wojciech Szumowski, Michał Przedlacki, Mohammad Saeed / montaż: Tadeusz Talar / produkcja: Studio Szumowski, TVN
Ten wyjątkowy dokument zrealizowany przez polskich twórców latem ubiegłego roku wspólnie z miejscowymi Syryjczykami ukazuje życie oblężonego miasta z perspektywy siedmiu postaci. Wojna wywróciła ich życie do góry nogami: były oficer reżimowych wojsk po kilkanaście godzin na dobę operuje rannych w polowym szpitalu, a oddziałem radykalnych islamistów dowodzi właściciel sklepu z damską bielizną. Wśród bohaterów są też: lokalny imam, piekarz, uliczny sprzedawca, dziennikarz i mechanik. Zwykli ludzie, którzy na różne sposoby wspierają rebeliantów w walce z reżimem – lub po prostu starają się pomóc przetrwać wszystkim, którzy jeszcze pozostali w zrujnowanym mieście. Pomoc rannym, rozdawanie chleba czy wsparcie duchowe są tu równie ważne jak walka z bronią w ręku.

W dniach 25-26 września gościć będziemy Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie.

Ideą Festiwalu jest zaprezentowanie szerokiej publiczności tematyki praw człowieka, poprzez wybitne dokumenty filmowe z całego świata. Watch Docs realizowany jest dzięki Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz Społecznemu Instytutowi  Filmowemu, którzy organizują we współpracy z wieloma partnerami z całej Polski, w tym również z CKiT to przedsięwzięcie.

Serdecznie zapraszamy!

Wstęp na wszystkie projekcje i imprezy towarzyszące jest WOLNY!!!

Więcej o Festiwalu na http://watchdocs.pl/objazdowy/

P R O G R A M

Czwartek 25 września
IMPREZA TOWARZYSZĄCA
godz. 17.00     Wernisaż FOTOGRAFII Z WYDARZEŃ NA UKRAINIE

Narodziny społeczeństwa obywatelskiego, walka pokoleń, rewolucja społeczna, przewrót polityczny, wreszcie wojna domowa. Każde z tych określeń okazuje się być trafną nazwą sytuacji politycznej naszego, w tej chwili, najważniejszego, wschodniego sąsiada. Ukraina rodzi się na nowo, pragnie zmian i ogłaszając je całemu światu, płaci najwyższą cenę za głośno artykułowane dążenie do prawdziwej demokracji, wolności i prawdy...
Zdjęcia, które zobaczymy podczas wernisażu powstawały w trakcie dramatycznych, lutowych zajść w Kijowie, we Lwowie i w Iwano-Frankiwsku. Ich autorami są młodzi Ukraińcy: Kostia Beglow, którego "czarny czwartek" (dzień, w którym zginęło ponad 70 osób a rannych zostało kilkaset) zastał we Lwowie, Maksym Balanduh, który fotografował wydarzenia w Kijowie oraz Natalia Kabliuk, mieszkanka Iwano-Frankiwska (dawny Stanisławów). Zdjęcia posiadają duży ciężar emocjonalny i niekiedy są bardzo drastyczne.

W ramach wernisażu gościć będziemy przedstawicieli  Fundacji Via Art, którzy są organizatorem  wystawy.
"Jesteśmy organizacją non profit. Organizujemy wystawy, plenery oraz warsztaty fotograficzne. Wspieramy tych, którzy kochają i czują sztukę fotografii. Opiekujemy się tymi, którzy bez dyplomów i domyślnego zawodu "artysta" widzą świat przez pryzmat swojego talentu i umiejętności. Zachęcamy do wychodzenia z szuflad i ukrytych folderów, by dzielić się radością fotografowania. "

PROJEKCJE FILMOWE

17:45 LATO Z ANTONEM, Belgia, 2012, 61’, reż. Jasna Krajinovic

12-letni Anton mieszka z babcią pod Moskwą. Jak wielu innych chłopców z niezamożnych rosyjskich rodzin w czasie wakacji jedzie na letnią szkołę wojskową. Od kiedy Putin doszedł do władzy, takie obozy stały się bardzo popularne. Poza musztrą grupa chudych wyrostków uczy się obezwładniać przeciwnika, odbierać broń, strzelać. Do wyposażenia treningowego oprócz repliki kałasznikowa  należą między innymi noże, hełmy i tarcze, jakich na demonstracjach używa policja. Kadra wychowawców to weterani z Afganistanu i Czeczenii. Kapitan robi chłopcom pogadanki o terroryzmie i islamie, pokazuje propagandowe filmy zmontowane z obrazów detonacji min-pułapek i opowiada o Czeczeńcach. Chłopcy zadają niewinne pytania, dowódca ucina je stanowczo. W wojsku nie ma miejsca na wątpliwości. Anton opowiada reżyserce o swoich przemyśleniach. Czuje, jak podczas obozu rośnie w nim siła.

19:00 ZA KRATAMI NIE NOSIMY BUREK, Szwecja, 2012, 77’, reż. Nima Sarvestani

Dla kobiet skazanych na życie w jednym z najbardziej restrykcyjnych społeczeństw świata więzienie niekiedy jest jedynym miejscem, w którym mogą czuć się… swobodnie. Nikt nie każe im tu zasłaniać twarzy, z dala od utrzymywanego przez rodziny terroru mogą marzyć, snuć plany na przyszłość i wychowywać dzieci. Większość kobiet przebywających w afgańskim więzieniu Takhar odsiaduje wieloletnie wyroki za ucieczkę z domu lub zdradę. Wiele z nich zostało w dzieciństwie sprzedanych rodzinie męża. Niemal każda ma do opowiedzenia przerażającą historię psychicznej i fizycznej przemocy ze strony męża i rodziny. Oczywiście – system karzący ucieczkę z domu kilkunastoletnim więzieniem jest nieludzki. Ale paradoksalnie, w więzieniu kobiety po raz pierwszy w życiu znajdą się pod opieką państwa. W miarę jak wyroki zbliżają się do końca, rośnie niepewność – mąż może uznać, że dziesięć lat więzienia to zbyt mało, by odpokutować ucieczkę. Jedynym wyjściem, które pozwoli ocalić honor rodziny, będzie wtedy śmierć niewiernej. Żadna z tych kobiet nie trafi drugi raz do więzienia – recydywa do dla nich wyrok śmierci, o czym bez ogródek mówią odwiedzający. Powrót do rzeczywistości po odbytym wyroku zawsze jest trudny, ale wolność zazwyczaj kojarzy się z nadzieją. O jakiej jednak wolności marzą kobiety z więzienia Takhar?

20:30 NIESAMOWITY AZERBEJDŻAN!, Wlk. Brytania, 2012, 60', reż. Liz Mermin

Azerbejdżan gospodarzem Eurowizji – promocyjny show i skrywane zbrodnie reżimu
Znakomity reportaż Liz Mermin umiejętnie kontrastuje dwie twarze Azerbejdżanu. Z jednej strony prezydent Ilham Alijew chwali się światu nowoczesnym państwem zbudowanym na ropie, z drapaczami chmur i pięciogwiazdkowymi hotelami, a jego propagandyści nazywają Azerbejdżan orłem niosącym krajom islamu nowoczesność i demokrację. Z drugiej – za symbolicznym murem ciągnącym się wzdłuż drogi z lotniska w Baku ukrywa się biedę. Tłumi się też protesty przeciw władzy i skrzętnie tuszuje naruszenia praw człowieka w tej dziwnej demokracji od 20 lat pod rządami jednej rodziny. Obrazu dopełniają rządy oligarchów i powszechna korupcja. Kiedy w 2011 roku azerski duet wygrał konkurs Eurowizji, prezydent uznał to za okazję do wzmożonej promocji swojego kraju. Zgodnie z zasadami, następna edycja konkursu odbyła się w Azerbejdżanie. Europa przymknęła oczy na fakt, że w tym kraju zabija się niewygodnych dziennikarzy, dyskredytuje działaczy, inscenizując bójki lub podrzucając narkotyki, torturuje i orzeka długoletnie wyroki za krytykę władzy. Zaś pod budowę spektakularnych obiektów widowiskowych, w których świętowano Eurowizję – bezprawnie wywłaszcza się właścicieli gruntów.
Jedna z głównych bohaterek filmu, szykanowana przez władze dziennikarka, która stała się już symbolem niezależności wobec reżimu, Chadija Ismajłowa, będzie gościem tegorocznego festiwalu.

Piątek 26 września

10:00 NIGDY WIĘCEJ - HISTORIA REWOLUCJI, USA, 2013, 14, reż.Matthew VanDyke

Nigdy więcej – historia rewolucji to krótki, wstrząsający film, nakręcony przez aktywistę Matthew VanDyke’a w rozdartej konfliktem Syrii. Po studiach z zakresu nauk politycznych, bezpieczeństwa i arabistyki VanDyke przyłączył się do walki zbrojnej w Libii, gdy wybuchała tam rewolucja. Kiedy trzy lata temu zaczęła się wojna domowa w Syrii, uznał, że więcej zdziała kamerą niż bronią. Na miejscu spotkał Nour, 24–letnią dziennikarkę i fotografkę, przed wojną nauczycielkę angielskiego i Mowayę, bojownika Wolnej Armii Syrii, torturowanego przez reżim Assada. To im właśnie oddał głos. W efekcie powstał poruszający dokument o młodych ludziach, codziennie ryzykujących życiem w walce z dyktaturą, z którą nigdy już nie będą mogli się pogodzić. VanDyke rozesłał ich świadectwo do wszystkich członków Kongresu USA, zamierza też udostępnić film w Internecie w 20 wersjach językowych.

10:15 ZIEMIA NICZYJA, Dania, Wielka Brytania 2013, reż Michael Graversen

Ziemia niczyja to krótki dokument o nastolatkach w duńskim ośrodku dla dzieci, które do Danii uciekły bez rodziców. Chłopcy z Afganistanu, Etiopii i Iranu czekają na decyzje w sprawie przyznania statusu uchodźcy. Oczekiwanie trwa latami, codzienność nie jest więc łatwa. Nastrój niepewności nie opuszcza ich ani na chwilę. Niektórzy nie wytrzymują nerwowego napięcia, stają się agresywni. Szczególnie, gdy wokół koledzy dostają upragnione papiery. Personel placówki robi co może, żeby im pomóc, jednak sam przeżywa trudne chwile, gdy zbliża się moment deportacji niektórych podopiecznych.

10:45 CEGŁA, Polska, 2013, reż. Htoo Tay Zar & Min Thu Aung & Htuu Lou Rae & Yan Naing Kho & Zin No No Zaw

Półtorej godziny drogi od Rangunu leży wioska, której cała ludność żyje z jednego zajęcia – wypalania cegły. To wymagający proces. Uczestniczą w nim mężczyźni, kobiety i dzieci, tworząc spektakularny łańcuch produkcji. Filmowy portret zbiorowego wysiłku całej społeczności także jest dziełem kolektywnym. Pod opieką artystyczną Jana Czarlewskiego w ciągu sześciu dni stworzyli go uczestnicy warsztatów Solidarity Shorts, którzy pierwszy raz w życiu dostali do ręki kamery. Warsztaty dla młodych Birmańczyków zorganizował we wrześniu 2013 roku Instytut Lecha Wałęsy, w ramach festiwalu WATCH DOCS w Rangunie. Tym bardziej cieszy nas, że powstały w efekcie film został premierowo pokazany na najważniejszym światowym festiwalu dokumentu - IDFA.

11:00 RZECZYWISTOŚĆ 2.0, Meksyk, 2012, reż. Victor Orozco Ramirez

Wielokrotnie nagradzana, eksperymentalna rotoskopowa animacja o narkotykach i zbrodniach karteli narkotykowych w Meksyku, opowiedziana z punktu widzenia emigracji. Internet dociera wszędzie, a wraz z nim sprawy, o których wolelibyśmy zapomnieć. Reżyser, mimo pobytu na obczyźnie, ogląda w serwisie youtube płynące z ojczyzny obrazy przemocy. Stały się one zupełnie zasadniczym elementem intensywnie zmediatyzowanych narkotykowych wojen – gangi starannie dobierają miejsca kolejnych publicznych „egzekucji”, dbają o ich fachową audiowizualną rejestrację, a następnie o szeroką dystrybucję tych przerażających zapisów. Cieszą się one ogromną popularnością, a ich zbiorowe oglądanie stało się już jakby nowym społecznym rytuałem. Rzeczywistość 2.0 to krótki, ale pełen mocy zapis osobistych refleksji reżysera, w warstwie rysunkowej zilustrowanych symbolicznymi obrazami

11:30 BANAZ-HISTORIA MIŁOSNA, Norwegia, Wlk. Brytania, 2012, 70', reż. Deeyah Khan

Banaz – love story to wstrząsający film o honorowym zabójstwie Banaz Mahmod, 19-letniej Brytyjki kurdyjskiego pochodzenia. Popełnione w 2006 roku morderstwo poruszyło świat. Na rodzinnej naradzie ojciec, wuj i trzej kuzyni postanowili zgładzić nastolatkę, gdyż ich zdaniem splamiła honor rodziny niestosownym zachowaniem. Jej zbrodnią był pocałunek z ukochanym na ulicy – ktoś zobaczył parę i doniósł ojcu. Banaz – love story to również dramatyczna historia zaniedbań i niekompetencji policji. Pierwszy raz na posterunek Banaz udała się w wieku 17 lat, gdy wbrew woli rodziny uciekła od męża. Aranżowane małżeństwo okazało się bowiem dla niej prawdziwym piekłem – mąż bił ją, gwałcił i wielokrotnie groził śmiercią. Już wówczas dziewczyna powiedziała policji, że jest śledzona. Zgłoszenie zignorowano. Z kolejną prośbą o pomoc zwróciła się ze szpitala – oskarżyła swoją rodzinę o próbę zabójstwa. Jej relacja jednak nie wydała się policji wiarygodna. Funkcjonariusze przesłuchali ją w domu przy rodzicach, ujawniając jej skargę i narażając na jeszcze większe niebezpieczeństwo. Nikt nie zapobiegł tragedii. Zupełnie inaczej brytyjskie organa ścigania zachowały się po zaginięciu nastolatki. Dzięki determinacji detektyw Caroline Goode nie tylko udało się odnaleźć ciało Banaz, ale też oddać sprawców w ręce sprawiedliwości, choć niektórzy z nich schronienia szukali aż w irackim Kurdystanie.

IMPREZA TOWARZYSZĄCA
14:00 warsztat "PRAWA CZŁOWIEKA:TERAZ! TO JEST W TWOICH RĘKACH"    

16:00 CZŁOWIEK,KTÓRY ZRYWA KAJDANY, Wlk. Brytania, 2013, 65’, reż. Erminia Colucci

Pasung to rozpowszechniona w Indonezji praktyka izolowania, zakuwania w łańcuchy i zamykania w przydomowych klatkach osób chorych psychicznie. Choć żyjąc nadal tak blisko swoich rodzin, chorzy pozostają tu w całkowitym odosobnieniu i zaniedbaniu – fizycznym i psychicznym, często popadając w głęboki stupor. Są krępowani i zamykani w mikroskopijnych przestrzeniach, zupełnie jak dżin w butelce, bo też u źródeł pasung leżą przekonania o mieszkających w nich złośliwych dżinach. Dokumentując tę praktykę, Erminia Colucci – doktor z uniwersytetu w Melbourne – nie cofa się przed rejestrowaniem drastycznych obrazów, ale nie na nich skupia swoją uwagę. W centrum filmu pozostaje tytułowy człowiek, który zrywa łańcuchy. Jego empatia jest zrozumiała – sam cierpiał na zaburzenia psychiczne. Wie też, jak wiele dla chorych mogą zdziałać leki i atmosfera akceptacji. To właśnie uświadamia ich rodzinom. Dociera do najodleglejszych wiosek przez bezdroża nieprzyjaznej dżungli, wspierany przez kolegów z pozarządowej organizacji, którzy – podobnie jak on – sami mają za sobą doświadczenie choroby. Ma sojusznika w indonezyjskim rządzie, który uruchomił specjalny program, by zastąpić pasung leczeniem. Najtrudniej jest przekonać rodziny, że ich chorzy nie są niebezpieczni, przezwyciężyć ich zakorzeniony w tradycji lęk, przekonać je do regularnego podawania leków. Po tylu nieraz latach - do ponownego spojrzenia na chorego jak na bliskiego człowieka.

17:15 WALKA O TYBET,  Niemcy, 2012 52 ', reż. Shi Ming & Thomas Weidenbach

Pisarz Wang Lixiong, historyczka Li Jianglin i geograf  Wang Weiluo prowadzą badania terenowe, zdobywają i analizują tajne dokumenty oraz plany inwestycji gospodarczych. Na ich podstawie dekonstruują mity, które powtarzane latami przez potężną machinę propagandową, dla wielu zdążyły nabrać charakteru aksjomatów.
Tybet nie jest więc i nigdy nie był „integralną częścią” Chin, ani tym bardziej chińskiej kultury. Jego zajęcie przez komunistyczną Armię Ludowo-Wyzwoleńczą nie miało nic wspólnego z bajką „pokojowego wyzwolenia”, a cierpienia tybetańskiego ludu w jarzmie demonicznego kleru i garstki obszarników wymyślono na poczekaniu, by wytłumaczyć zdezorientowanym mieszkańcom socjalistycznego raju zbrojne powstanie Tybetańczyków i ucieczkę Dalajlamy, który z woli Mao Zedonga teoretycznie przynajmniej piastował najwyższe stanowiska w chińskim państwie. Okupantowi od początku szło o ziemie o ogromnym znaczeniu strategicznym i bogactwa naturalne. Najcenniejszym z nich może okazać się woda – a rabunkowa gospodarka Pekinu doprowadzić już wkrótce do gigantycznej katastrofy ekologicznej i wojny w Azji.

18:15 RODZINA PAŃSTWA KŁADKO, Polska, 2013, 7’, reż. Carlos Spottorno

Helena Kładko chodzi o kulach, jej córka Monika porusza się na wózku inwalidzkim. Obie cierpią na stwardnienie rozsiane. Wielką podporą jest dla nich maż i ojciec – Pan Antoni. Jednak nawet fach inżyniera i praca na Syberii nie pozwoliły mu zdobyć wystarczających środków na leczenie i rehabilitację żony i córki – pieniędzy wciąż nie starcza. Gdy – zgodnie z oficjalną w Polsce polityką – Monikę po trzech latach wyłączono z programu terapii interferonem, jej stan zdrowia zaczął się szybko pogarszać. Ale Monika nie traci nadziei, ani radości życia. Rodzina Państwa Kładko to nakręcony przez hiszpańskiego fotografa Carlosa Spottorna – zwycięzcę World Press Photo 2002 – krótki, poruszający dokument, który powstał w ramach projektu Under Pressure Europejskiej Platformy Stwardnienia Rozsianego. Z jednej strony wskazuje on na ogromne różnice między państwami Unii w dostępie chorych na SM do opieki medycznej, z drugiej – jest hołdem złożonym ludziom, którzy nie tracą sił wbrew wszelkim przeciwnościom.

18:30 NASZA KLĄTWA, Polska, 2013, 27’, reż. Tomasz Śliwiński

Leo urodził się z rzadką chorobą, tak zwaną klątwą Ondyny. Mityczna klątwa dotknęła niewiernego kochanka  rusałki: mógł on oddychać tylko wtedy, gdy o tym pamiętał. Leo przestaje oddychać, kiedy zapada w sen. Film jest zapisem pierwszych miesięcy życia Leo i osobistym dziennikiem rodziców, próbujących poradzić sobie w nowej sytuacji i oswoić lęk, w rzeczywistości pełnej kabli i dźwięków aparatury oddechowej. To krótki film z miłości. Za kilka dni – 16 grudnia – Leo kończy 3 lata. Historia Leo i jego rodziców zapisywana jest na bieżąco na www.leoblog.pl.

19:00 MATKA 24h, Polska, 2012, 30', reż. Marcin Janos Krawczyk

O co proszą Matkę Boską Częstochowską Polacy przyjmujący na 24 godziny do swoich domów peregrynującą po kraju kopię jej cudownego obrazu? Kim są i jak się wówczas zachowują? Nie tylko w domach i mieszkaniach zresztą – obraz dociera niemal wszędzie, nie wyłączając szpitala ani więzienia. Najwyższej klasy filmowa obserwacja Marcina Janosa Krawczyka ze znakomitymi zdjęciami Marcina Sautera przynosi jeden z oryginalniejszych od dawna dokumentalnych obrazów Polski, docierając jednocześnie do znacznie głębszego, uniwersalnego poziomu. W końcu matka to jedno z najważniejszych ludzkich słów. Film Krawczyka to fascynujący, czasem wzruszający, a czasem zabawny obraz ludzkich pragnień, obaw, emocji, wiary i sceptycyzmu, a także polskich rytuałów i wnętrz.
W dłuższej wersji dokumentu, którą prezentujemy na festiwalu, w pełni objawiają się zalety jego starannej konstrukcji, podobnie jak w pełni wybrzmieć tu może mocny, emocjonalny finał. Czekając na decyzję sądu opiekuńczego, osiemnastoletnia Justyna, która właśnie straciła matkę, modli się do Matki Boskiej, by pozwolono jej samej stać się matką – wziąć w opiekę młodsze rodzeństwo.

19:45 STREFA BEZPIECZEŃSTWA:POLA ŚMIERCI SRI LANKI, Wlk. Brytania, 2013, 93', reż. Callum Macrae

Strefa bezpieczeństwa to film dla ludzi o mocnych nerwach. Mało kto w naszym kraju pamięta, że przez niemal trzydzieści ostatnich lat Sri Lanka była areną etnicznego konfliktu między syngaleską armią rządową, a mniejszością tamilską, reprezentowaną zbrojnie przez osławione Tamilskie Tygrysy, twórców namiastki własnej państwowości na kontrolowanych przez siebie terenach. Kilkuletni impas w działaniach wojennych trwał do 2009 roku, kiedy to lankijskim władzom udało się przekonać międzynarodową społeczność, że walkę z Tamilami powinno się uznać za element ogólnoświatowej wojny z terrorem. Dni tamilskiej autonomii były policzone. Przygotowując się do ofensywy, rząd usunął z rejonu walk zagranicznych dziennikarzy (miejscowi zostali zastraszeni, niepokorni zniknęli bez śladu). Pozbywszy się potencjalnych obserwatorów, armia ruszyła do ofensywy. Jedynymi „zachodnimi” świadkami tego, co się później stało, byli dwaj pracownicy ONZ, którzy odmówili wyjazdu, a ich świadectwa są częścią filmu. Strefa bezpieczeństwa skupia się na ostatnich akordach konfliktu. Wykorzystując zarówno zdjęcia kręcone przez Tamilów, jak i filmy nagrywane przez żołnierzy, film dokumentuje szokującą skalę ludobójstwa, jakiego dopuściła się armia: masakry ludności cywilnej, bombardowanie oznakowanych szpitali, systematyczny ostrzał stref deklarowanych oficjalnie jako chronione. Bestialstwo wojska przywodzi na myśl najgorsze europejskie wzory. Zbrodnie wojenne nigdy nie zostały ukarane, a głównodowodzący rządowej armii cieszy się obecnie immunitetem jako… reprezentant Sri Lanki w ONZ. Rzadko kiedy mamy okazję oglądać w kinie tak drastyczne świadectwo ludobójstwa. Co przerażające – doszło do niego przy cichej akceptacji społeczności międzynarodowej.

ORGANIZAROR:
Helsińska Fundacja Praw Człowieka
Społeczny Instytut Filmowy

WSPÓŁORGANIZATOR:
Centrum Kultury i Turystyki

MECENAT:
Miasto Stołeczne Warszawa
Open Society Foundation
MKiDN (3 logotypy)

PARTNERZY:
Ambasada Królestwa Niderlandów
Canal +
WildGrass

PARTNERZY LOKALNI:
Fundacja VIA ART
Amnesty International

PATRONAT LOKALNY:
mragowo24
Kurier Mrągowski

11. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie 26-27 września 2013 r.

WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie jest jednym z najstarszych i największych festiwali filmów o prawach człowieka na świecie, co roku gromadzącym około 70 000 widzów w całej Polsce.

Festiwal WATCH DOCS po raz kolejny odwiedzi Mrągowo. Podczas pokazów 26 i 27 września 2013 r. w Centrum Kultury i Turystyki zaprezentowanych zostanie aż 11 filmów dokumentalnych z różnych stron świata. Wiele z nich zostało już nagrodzonych na licznych prestiżowych festiwalach filmowych. Serdecznie zapraszamy!

Wstęp na wszystkie projekcje i imprezy towarzyszące jest WOLNY!!!

Więcej o Festiwalu na http://watchdocs.pl/objazdowy/

PROGRAM

Czwartek 26 września

16.00 Jak przetrwać zarazę 120’
USA 2012, reżyser: David France

Tytułowa zaraza z filmu Davida France'a to oczywiście AIDS, którego rozprzestrzenianie się w latach 80. w USA przybrało rozmiary prawdziwej epidemii. Sytuacja pogarszała się błyskawicznie, ale rządzący Republikanie uważali, że epidemia AIDS to zasłużona kara dla wszystkich, którzy nie stosują się do boskich przykazań. Tymczasem z dnia na dzień przybywało kolejnych „zadżumionych”, dla których skrót HIV oznaczał wyrok śmierci. Jednak skazani wcale nie zamierzali czekać na śmierć z założonymi rękami. W 1987 roku gejowscy aktywiści z Nowego Jorku powołali do życia ACT UP (AIDS Coalition To Unleash Power) – organizację, której działania po dziś dzień są bezprecedensowym wzorem obywatelskiego aktywizmu na najwyższym poziomie. Walka była jednak długa i w najtrudniejszym momencie – prawie desperacka. Znakomite archiwalia wykorzystane w filmie France'a uwieczniły te dramatyczne momenty – jak protest w nowojorskiej katedrze św. Patryka, czy wrzucanie prochów ofiar AIDS za ogrodzenie Białego Domu. W końcu jednak mocy tego prawdziwego ruchu społecznego doświadczył na sobie zarówno rząd USA – który musiał przyznać, że AIDS nie jest tylko problemem gejów i narkomanów, jak i koncerny farmaceutyczne, których leki jak się okazało, wcale nie musiały kosztować fortuny.

Tłumaczenie listy dialogowej dzięki uprzejmości American Film Festival.

18.00 Porządna dziewczyna 48'
USA 2011, reżyser: Ann Fessler

Dokument Ann Fessler odkrywa wstydliwą i nieznaną szerzej kartę z historii Stanów Zjednoczonych. W latach 50. i 60. XX wieku zajście w nieślubną ciążę skazywało na ostracyzm społeczny nie tylko kobietę, ale też jej najbliższą rodzinę. Miliony brzemiennych dziewczyn było wydalanych ze szkół, wyrzucanych z domów przez własnych rodziców i umieszczanych w specjalnych ośrodkach, gdzie - ukryte przed wzrokiem świata – czekały na poród. Po nim natychmiast odbierano im noworodki, które trafiały do sierocińców bądź rodzin zastępczych. Matkom zaś kazano trzymać całą sprawę w tajemnicy i zapomnieć, że kiedykolwiek nosiły w swoim łonie dziecko. Ale czy o czymś takim można zapomnieć? Tylko niektórym z bohaterek udało się po latach odnaleźć rodzonego syna czy córkę. Dokument Fessler zrobiony został za pomocą metody „found footage”. Na ekranie oglądamy fragmenty starych filmów prezentujących oficjalny, sielski i anielski wizerunek amerykańskich rodzin i amerykańskich miast. Ze ścieżki dźwiękowej natomiast dobiegają nas przejmujące historie kobiet, które stały się ofiarami hipokryzji i bezdusznego systemu. Ich twarze – te sprzed lat i te dzisiejsze - zobaczymy dopiero w epilogu.

19.00 Baranek boży 28’
Belgia 2011, reżyser: Karine de Villers

Ten bardzo osobisty, poetycki film, Karine de Villers zadedykowała swojemu ojcu. Poszukuje w nim wizualnych odpowiedników dla stanu podwójnej duchowej straty. Piękne, sugestywne obrazy, wzmocnione świetnie dobraną muzyką klasyczną, przywołują niepokojący, pełen tęsknoty za jakąś zniszczoną całością nastrój opuszczenia, rozbicia, utraty niewinności. Sama de Villers tak wyjaśnia genezę filmu: „Mój ojciec, wybierając się do szpitala na operację, której nie przeżył, być może wiedziony niejasnym przeczuciem, co do jej rezultatu, opowiedział mi coś. Coś, o czym powinnam zrobić film. Historię ukrywaną przez ponad pięćdziesiąt lat. Historię seksualnego wykorzystywania. Była w niej szkoła z internatem, nastolatek i mnich. Tym nastolatkiem był mój ojciec.”

19.30 Brak dowodów 10’
Francja 2011, reżyser: Hayoun Kwon

Eksperymentalny, animowany dokument Kwona Hayouna opowiada przerażającą historię, która dla europejskiej widowni może mieć posmak fantastyki. Nigeryjczyk, który uciekł przed rytualnym mordem z ręki własnego ojca – wioskowego czarownika, usiłuje przekonać europejskich urzędników imigracyjnych o tym, że w kraju grozi mu śmierć. Oszczędny styl surowej animacji podkreśla szokujący przekaz – ale czy przekaz ten wystarczy, bo otrzymać azyl?

19.40 Diabeł 7’
Francja 2012, reżyser: Jean-Gabriel Périot

Laureat Nagrody im. Jacka Kuronia na WATCH DOCS 2006 za Nawet, jeśli była kryminalistką…, Jean-Gabriel Périot, sławę zawdzięczający głównie krótkim, eksperymentalnym filmom montażowym, powraca na nasz festiwal, by poprowadzić klasę mistrzowską i przedstawić publiczności dwa nowe obrazy. Diabeł ma formę naładowanego buntowniczą energią muzycznego wideo do utworu francuskiej grupy Boogers. W kontrapunkcie do słów piosenki przemawia tu obraz – archiwalia z epoki politycznego przebudzenia Afroamerykanów w latach 50. i 60.

19.50 Reporter 72’
Meksyk, USA 2012, reżyser: Bernardo Ruiz

Bernardo Ruiz miał nakręcić zupełnie inny film. Chciał sportretować przygraniczny rejon pomiędzy Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi. Zbierając materiały, umówił się z lokalnym dziennikarzem, Sergio Haro, którego trzygodzinna, zatrważająca opowieść o meksykańskim dziennikarstwie śledczym zdecydowała o zmianie tematu filmu.
Sergio Haro to tytułowy reporter. Ale nie on jeden. Film, opowiada o losach niezależnego meksykańskiego tygodnika Zeta, który powstał 32 lata temu z inicjatywy innego dziennikarza, Jesúsa Blancornelasa. Tracąc kolejne posady w redakcjach za bezkompromisową postawę, Blancornelas postanowił założyć własną gazetę. Ówczesny Meksyk pod rządami Partii Rewolucyjno-Instytucjonalnej (PRI) był państwem autorytarnym. Zeta była pierwszym niezależnym tygodnikiem, który punktował władzę za złe decyzje, korupcję i niezdrowe związki polityki z biznesem, który z czasem przerodził się w narkobiznes.
Film Ruiza na przykładzie dziennikarzy Zety pokazuje, jak ryzykownym zajęciem jest w Meksyku dziennikarstwo śledcze. W ciągu ostatnich kilku lat zaginęło lub zostało zamordowanych ponad 40 dziennikarzy, którzy deptali po piętach gangom narkotykowym. Wielu z nich, w tym także bohaterowie filmu, zostało zastrzelonych w biały dzień na ulicach Tijuany.

Centrum Kultury i Turystyki, Stowarzyszenie Synapsa oraz Inkubator Ekonomii Społecznej zapraszają na FORUM ORGANIZACJI POZARZĄDOWYCH, które w tym roku przebiegać będzie pod hasłem ,,Ekonomia społeczna w organizacjach pozarządowych”, godz. 17.00, sala na piętrze.

Piątek 27 września

16.00 Biały skarb: zbieracze soli z Cacqueny 52’
Niemcy 2011, reżyser: Eva Katharine Bühler

Film o tym, że nawet ekologiczne technologie mają swoje koszty społeczne i ekologiczne. Pierwsze ujęcie to prezentacja targu z samochodami przyszłości: hybrydowymi i na prąd. Nie będą potrzebowały ropy (więc nie wytworzą spalin), ale nowych, mocniejszych akumulatorów, które jednak wymagają innych surowców naturalnych, np. litu. Tytułowego „białego skarbu” dotyczy kolejne ujęcie. Złoża cennego pierwiastka odnaleziono w Boliwii- w ogromnym solnym jeziorze – biały skarb z Salar de Uyuni. Piękny krajobraz jak z obcej planety, ponad 3600 m n. p. m, oślepiająca jasność, biel soli, błękit nieba i wody, rozdzielony pasmem widocznych z oddali gór. Na solnym jeziorze – mieszkańcy pobliskiej wioski, Indianie Aymara, od pokoleń trudniący się wydobywaniem soli. Żyje im się całkiem dobrze bez nowych technologii na litowe baterie – komputerów, telefonów komórkowych i samochodów. Mają swoje zwyczaje, tradycję, kościół, szkołę i lamy, które pasą. Katharina Bühler pokazuje nam ten świat tuż przed przybyciem buldożerów, wielkich korporacji, setek ludzi i „dóbr” cywilizacji. Pozwala nam się nim zachwycać ze świadomością, że prawdopodobnie lada chwila wszystko się zmieni i zniknie.

17.00 Dzieci Kotana 66’
Polska 2012, reżyser: Mirosław Dembiński

Tytułowe dzieci Kotana to narkomani, którym pomógł wyjść z nałogu Marek Kotański i którzy pozostali w jego organizacji – Monarze, aby pomagać innym i kontynuować jego dzieło. W filmie reprezentują ich Bogusia i Adam Bączkowscy, prowadzący dzisiaj ośrodek w Nowolipsku. W dziesięć lat po śmierci Kotana w wypadku samochodowym, wspominają charyzmatycznego terapeutę, jego bezkompromisowe metody i swoją trudną drogę do miejsca, w którym są dzisiaj. Poznali się na terapii, obdarzyli uczuciem  i postanowili przeżyć razem życie. Wspólnie zdecydowali też spłacić swój dług przez pomoc innym. W filmie pojawia się wiele materiałów archiwalnych, ale występują również obecni podopieczni ośrodka prowadzonego przez Bogusię i Adama. Całość układa się w historyczną narrację o pokoleniach narkomanów, kontr- i subkulturach młodzieżowych i zmieniających się narkotykach. Odmiany czasu odzwierciedla też warstwa muzyczna – są tu więc starzy hipisi, punk i punkowcy oraz kultura hip hopu. Tylko problem wciąż pozostaje ten sam i może dotknąć każdego.

po projekcji spotkanie z Panią Krystyną Woźniak, Kierowniczką Oddziału Stowarzyszenia MONAR w Białymstoku

19.00 Ciągle wierzę 40’
Polska 2011, reżyser: Magdalena Mosiewicz

Magda Mosiewicz, opowiadając historię Ewy Hołuszko, nie musiała kreować metafory. Chciałoby się powiedzieć, że metafora tam po prostu była, tak silnie życiorys Ewy narzuca myśl o dwóch przemianach. O transformacji osoby i transformacji kraju. Pierwsza, zresztą na najgłębszym poziomie to nie tyle przemiana, ile korekta – chirurgiczna korekta płci, bo Marek Hołuszko od zawsze wiedział, że jest kobietą. Teraz po prostu może być sobą. Społecznie jednak, to wielka zmiana, podobnie jak głęboko społecznie zmieniła się Polska po 1989 r. Marek o te zmiany walczył, był współtwórcą Solidarności, doradzał strajkom w placówkach podległych resortom siłowym, w stanie wojennym działał w konspiracji, aresztowany, w śledztwie nie sypnął nikogo z kolegów. Jakim domem jest teraz wolna Polska dla Ewy Hołuszko? I czy jest taką Polską, o jaką walczył Marek?

Ewa ciągle wierzy, że zmiany są możliwe, jeśli się o nie uparcie walczy. Trudno o bardziej wiarygodną rzeczniczkę tej wiary.

19.50 Plaża szowinistów 25’
Portugalia 2005, reżyser: Diana Adringa, Mamadou Ba, Bruno Cabral, Joana Lucas, Pedro Rodrigues

Ten film, zrealizowany przed kilku laty przez znaną, portugalską dziennikarkę, do dziś pozostaje jedną z lepszych analiz medialnej manipulacji faktami. 10 czerwca 2005 roku, na plaży Carcavelos pod Lizboną, doszło do incydentu, który do białości rozpalił portugalskie media. Dziennikarze prześcigali się w epatowaniu szczegółami zajść, które po kilku dniach urosły do rangi problemu o zasięgu krajowym. Na podstawie kilku nieostrych zdjęć, ukazujących głównie biegnących po plaży nastolatków, stworzono legendę o kilkusetosobowej bandzie czarnoskórych migrantów, którzy mieli dokonać masowych rabunków wśród (białych) plażowiczów. Po tygodniu od opisywanych zajść, medialna histeria osiągnęła apogeum. Zaczęto domagać się zaostrzenia prawa i głowy szefa policji, nie radzącego sobie z rzekomo kilkusetprocentowym wzrostem przestępczości... Diana Andringa,  najpierw umiejętnie zestawia histeryczne komentarze mediów z zeznaniami zdezorientowanych świadków, by  następnie po mistrzowsku zdekonstruować antyimigrancki humbug.

20.20 Zezwalam na atak 58’
Holandia 2011, reżyser: Shuchen Tan

W kwietniu 2010 roku świat zobaczył pochodzące z 2007 roku nagranie z helikoptera Apache ostrzeliwującego cywili, w tym reporterów agencji Reuters, na ulicy Bagdadu. To osławione wideo, zatytułowane przez WikiLeaks Collateral Murder, zostało ujawnione jako jeden z pierwszych dokumentów wykradzionych przez szeregowca Bradley’a Manninga. Shuchen Tan przywraca ludziom zarejestrowanym w tamtym wstrząsającym materiale imiona, życiorysy, rodziny. Docieka, czemu znaleźli się wtedy w feralnym miejscu, dokąd zmierzali. Tworzy wstrząsający i jednocześnie rygorystycznie rzetelny dokument śledczy. Ta odważna dekonstrukcja zbrodni jest z pewnością jednym z najostrzejszych filmowych obrazów antywojennych ostatnich lat. W dokładnej analizie działań armii pomaga reżyserce uczestnik zdarzeń, Ethan McCord – jeden z żołnierzy sił lądowych, którzy przybyli na miejsce po akcji i ratowali ofiary. To zdarzenie na zawsze zmieniło jego życie, a  udział w filmie dał mu m. in. możliwość poproszenia o przebaczenie. Bo w dokumencie Suchen Tan występują też rodziny ofiar i ocaleni. Chcą wyjaśnić, co naprawdę i dlaczego stało się tamtego dnia, ale także uczcić pamięć swoich bliskich. 

IMPREZY TOWARZYSZĄCE:

26.09.2013 r. godz. 17.00
FORUM ORGANIZACJI POZARZĄDOWYCH pod hasłem ,,Ekonomia społeczna w organizacjach pozarządowych”.

W programie Forum:
1. Wystąpienie Pani Barbary Elżbiety Wyłudek - Kierownika Inkubatora Ekonomii Społecznej w Mrągowie „Ekonomia społeczna - co to takiego?”
2. Inkubator Ekonomii Społecznej w Mrągowie - oferta dla NGO's
3. Przedstawianie założeń „Rocznego Programu Współpracy Gminy Miasto Mrągowo z organizacjami pozarządowymi na rok 2014”
4. Dyskusja

27.09.2013 r. godz. 18.10
SPOTKANIE z Kierownikiem Oddziału Stowarzyszenia MONAR w Białymstoku- Pania Krystyną Woźniak

 
ORGANIZATORZY
Helsińska Fundacja Praw Człowieka
Społeczny Instytut Filmowy

WSPÓŁORGANIZATORZY
Centrum Kultury i Turystyki

MECENAT
Fundusz Inicjatyw Obywatelskich
Maisto Stołeczne Warszawa
Unia Europejska
Open Society Institute
DUKA

PATRONI MEDIALNI
Kurier Mrągowski
mragowo24.info

PARTNERZY
Ambasada Królestwa Niderlandów
Canal +
Hotel Matropol

10. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie niebawem zawita do naszego miasta.
Na projekcje festiwalowe zapraszamy do Centrum Kultury  
i Turystyki (sala widowiskowa) w dniach 27-28 września 2012 r.

WSTĘP na wszystkie projekcje i imprezy towarzyszące jest WOLNY!!!

Podczas Festiwalu prezentowane będą wybitne dokumenty filmowe z całego świata pokazujące przejawy łamania praw człowieka, a także uświadamiające, że na sytuację w której się znajdujemy ma wpływ każdy. Czasami wystarczy jeden człowiek, żeby świat wyglądał inaczej.

PROGRAM

Czwartek 27 września

godz. 10.00  NASZA SZKOŁA
USA, Szwajcaria, Rumunia 94’ 
reż. Mona Nicoara, Miruna Coca

Reżyserkom udało się sfilmować rasizm, a więc coś niepomiernie trudniej uchwytnego. Pół wieku po głośnej sprawie Brown v Board of Education, która zapoczątkowała desegregację białych i czarnych dzieci w amerykańskich szkołach, spokojne rumuńskie miasteczko szykuje się do podobnego eksperymentu. Przy wsparciu Unii Europejskiej dzieci z romskiego przedmieścia, dotąd w ofercie edukacyjnej mające jednoizbową ruderę z żałosnym poziomem nauczania, mają chodzić do szkoły w miasteczku, razem z innymi dziećmi. Jakie szanse będzie miał początkowy entuzjazm Beniego, Aliny i szesnastoletniej już Dany w zetknięciu z nową rzeczywistością? Kilkuletnia filmowa obserwacja pozwala nie tylko odpowiedzieć na to pytanie, ale i niemal dosłownie  “zobaczyć” mechanizmy, o których z reguły możemy tylko czytać w socjologicznych studiach. Co więcej, śledząc losy integracyjnego projektu z perspektywy dzieci, inaczej przeżywamy jego klęskę.

godz. 12.00  SZYB NR 8 – wyróżnienie specjalne Watch Docs
Estonia, Ukraina 2010 85’
reż. Marianna Kaat 

W Polsce nazywamy je biedaszybami: wyrobiska górnicze, z których - po zamknięciu nierentownych kopalń i masowych zwolnieniach – wydobywa się węgiel „na czarno”. We wschodniej Ukrainie są one nierzadko podstawą utrzymania bezrobotnych mieszkańców. Zostawieni na pastwę losu ludzie wykopali tu wiele takich dziur węglowych. Niektórzy we własnym ogródku, a nawet pod własnym domem. Także 15-letni Jura Sikanow - wnuk dyrektora z czasów sowieckich - pracuje „na kopalni”. Z zarobionych w ten sposób pieniędzy utrzymuje swoją rodzinę. Jego ojciec umarł, matka z ojczymem piją, zaś zbuntowana starsza siostra chciałaby wreszcie zacząć żyć własnym życiem. Reżyserka skupia uwagę na losach rodziny Sikanowow, której towarzyszy z kamerą przez cały rok. Próbuje też pomóc rodzeństwu wyrzucanemu z mieszkań i szkół, ledwo wiążącemu koniec z końcem. Kryzys światowy nie pozostaje bez wpływu na, i tak kiepską, sytuację nielegalnych górników. Kaat portretuje już nie  ofiary “transformacji”, ale ich dzieci. Wygląda na to, że i one nie mają na Ukrainie zbyt wielu perspektyw.                                 

godz. 17.00  BHOPAL – ŻYCIE PO KATASTROFIE
USA 2011 50’
reż. Van Maximilian Carlson 

Bhopal to miasto w sercu Indii, w którym doszło do największej znanej światu katastrofy przemysłowej – dużo tragiczniejszej w skutkach niż na przykład eksplozja reaktora w Czarnobylu. Rankiem 3 grudnia 1984 roku w wyniku awarii w fabryce pestycydów należącej do amerykańskiej firmy Union Carbide, do atmosfery trafiło 40 ton trującego izocyjanianu metylu. Dziś wiadomo, że przyczyną katastrofy była redukcja kosztów – m.in..w dziedzinie bezpieczeństwa. Liczbę ofiar ocenia się na dwadzieścia tysięcy osób, z czego niemal jedna czwarta zmarła od razu, a reszta – w wyniku powikłań po kontakcie z trucizną. Awaria miała miejsce niemal trzydzieści lat temu, ale do dziś zbiera śmiertelne żniwo. Union Carbide (obecnie Dow Chemicals – druga na świecie pod względem wielkości firma produkująca chemikalia) wykpiło się od odpowiedzialności niewielkim jednorazowym odszkodowaniem,  które zniknęło w kieszeniach skorumpowanych hinduskich urzędników. Tymczasem Bhopal potrzebuje dziesiątków, jeśli nie setek szpitali i centrów rehabilitacji, a przede wszystkim – czystej wody pitnej.

godz. 18.00  BIAŁORUSKI SEN – nagroda publiczności Watch Docs
Rosja 2011 50’
reż. Ekatarina Kibalchich

Centralnym punktem tej opowieści są wybory prezydenckie 19 grudnia 2010 r. i następujące po nich represje. Przypomnijmy - były to wybory, w których 7 na 9 opozycyjnych kandydatów zostało zatrzymanych, a wielu z nich także dotkliwie pobitych. Biciem i zatrzymaniami siły porządkowe odpowiedziały też na pokojową manifestację w Mińsku. “Białoruski sen” oddaje hołd żonom kontrkandydatów Łukaszenki, które często ponoszą poważne konsekwencje ich politycznych wyborów. Rejestruje także “milczące protesty” na mińskich ulicach już w 2011 r. Organizowane na zasadzie „błyskawicznego tłumu” (flash mob) przy pomocy internetu i sms-ów bardzo niepokoją władze. Nic dziwnego, nasuwają przecież skojarzenia z wydarzeniami w innej części świata, gdzie także nowe media odegrały trudną do przecenienia rolę.       

godz. 19.00  PODDAM SIĘ JUTRO 
USA, Wielka Brytania 2011 95’ 
reż. Michael Collins

Bohater dokumentu spędził do tej pory czternaście lat w więzieniu. Mimo że zbrodnia, o którą jest oskarżony, zdarzyła się kilkaset kilometrów od miejsca, gdzie feralnej nocy widziało go kilkadziesiąt osób. Rzecz dzieje się na Filipinach, gdzie od reguł praworządności ważniejsze są powiązania rasowe i klanowe, dodatkowo skomplikowane wszechobecną korupcją. Faktem jest, że popełniono zbrodnię; jej ofiarami padły dwie dwudziestolatki, należące do chińskiej mniejszości, tradycyjnie uznawanej na Filipinach za „gorszą”. Z kolei Paco należy do ustosunkowanego klanu z politycznymi koneksjami. Podczas procesu, sąd – który trudno uznać za bezstronny, zważywszy na klanowe powiązanie sędziego z rodziną ofiar - orzeka najwyższy wymiar kary. Po kilkunastu miesiącach w celi śmierci, kara śmierci zostaje zmieniona na dożywocie (nowa pani prezydent decyduje o zniesieniu najwyższego wymiaru kary). Tymczasem podczas wyborów, sędzia który wydał feralny wyrok, popełnia samobójstwo w podejrzanych okolicznościach.          

Piątek 28 września

godz. 10.00  RATUNKU! MAMY GEJA W KLASIE
Holandia 2010 62'
reż. Doesjka van Hoogdalem

Holandia uchodzi za oazę tolerancji i prawdziwy raj dla mniejszości seksualnych. Film może nieco ten mit nadszarpnąć. Jesteśmy tutaj świadkami lekcji na temat homoseksualizmu, jakie przeprowadza w szkołach grupa wolontariuszy. Nie polegają one jednak na pouczaniu młodych ludzi, co mają mniemać, lecz głównie na wysłuchaniu ich opinii i przemyśleń. Jak się okazuje, siła uprzedzeń i stereotypów, mających swoje źródło przede wszystkim w religijnych zakazach, jest wciąż straszliwa. Padają wyzwiska, groźby, słowa obrzydzenia oraz pogardy. Głosy sympatii i empatii są zdecydowanie w mniejszości. Jeden z nastolatków twierdzi, że wygnałby z domu swoje dziecko, gdyby było „homo”, inny aż rwie się, żeby bić „pedałów”. Film pokazuje, że edukacja w zakresie praw człowieka jest bardzo ważna także w krajach, które – wydawać by się mogło – wszystkie lekcje z tego przedmiotu już przerobiły.    

JESTEM DZIEWCZYNKĄ!
Holandia 2010 15' 
reż. Susan Koenen
Joppe urodziła się chłopcem, ale od kiedy pamięta, chciała być dziewczynką. Teraz ma trzynaście lat i poprosiła dzieci ze swojej klasy, by odtąd traktowały ją jak dziewczynkę...

godz.11.30  OD GŁOWY DO NIEBA
Włochy 2010 53' 
reż. Debora Scarperotta

Co myśli, co czuje i jak radzi sobie młody mężczyzna, którego własne ciało zmusza do patrzenia na świat – dosłownie i w przenośni - z nietypowej perspektywy? Przy wzroście dziecka, Mohammed mógł pozostać w rodzinnym Maroku na garnuszku rodziców, znosząc przy tym dalej pogardliwe uwagi, jakich tyle już nasłuchał się w szkole i na ulicy. Wybrał jednak własną drogę i udał się w daleką podróż - do Włoch. Nauczył się nowego języka, w którym opisuje na nowo – sobie i nam – swój świat. W Bolzano uczestniczy w warsztatach teatralnych, gra w piłkę, dostaje pracę. Marzy o związku, ale także o odnowieniu więzi z opuszczoną rodziną. Chciałby, żeby ojciec i matka zrozumieli i uszanowali jego decyzję. Podejmie próbę nawiązania kontaktu, pozwalając nam być jej świadkami. W swoim znakomicie nakręconym, mądrym filmie Debora Scaperrotta przedstawia portret bohatera o niebywałej sile i intensywnej ekranowej obecności, zadającego sobie i nam zupełnie podstawowe pytania.

godz. 17.00 ŻARÓWKOWY SPISEK
Hiszpania, Francja 2010 75' 
reż. Cosima Dannoritzer

Historia pewnej żarówki, od ponad stu lat oświetlającej bazę straży pożarnej gdzieś na amerykańskiej prowincji, staje się w dokumencie Cosimy Danorritzera punktem wyjścia do refleksji na temat współczesnego modelu produkcji i konsumpcji. Według twórców filmu, stare dobre czasy skończyły się już w 1924 roku, kiedy kartel Phoebus zawiązany przez amerykańskie firmy elektryczne ograniczył do 1000 godzin tzw. spodziewaną żywotność żarówek. Od tego momentu wszystko zaczęło się psuć: firmy w pogoni za zyskiem poprzestają na wytwarzaniu rzeczy gorszej jakości, tak aby konsumenci musieli je jak najczęściej wymieniać na nowe. Konsekwencją ekonomicznego modelu, w którym rynek nieustannie zalewany jest nowymi, lepszymi wersjami tych samych przedmiotów, są rosnące góry śmieci. Z problemem śmieci konsumpcyjne społeczeństwa Zachodu radzą sobie przy pomocy krajów Globalnego Południa, które za niewielką opłatą (najczęściej wędrującą prosto do kieszeni skorumpowanych urzędników) przyjmują tony toksycznych odpadów. Przyszłe pokolenia wystawią nam słony rachunek za ten niekończący się karnawał zakupów na kredyt.                                                     
      

godz. 18.30  SPRZEDANA
Szwecja 2010 72’
reż. Nima Sarvestani

Ten film ogląda się jak thriller. Nie bez przyczyny: w końcu stawką, o jaką tu chodzi, jest ludzkie życie. Niestety, historia opowiedziana przez Nimę Sarvestaniego wydarzyła się naprawdę. Ten dokument mógłby być świetnym argumentem na rzecz uniwersalizmu praw człowieka w sporze z kulturowym relatywizmem. Bohaterka filmu, Sabere, z pewnością nie zgodziłaby się z tezą, że jakakolwiek kultura uzasadnia łamanie jej podstawowych praw. Gdy miała 10 lat, sprzedano ją starszemu o 40 lat Talibowi. Ich „związek” oznaczał dla Sabere uwięzienie, bicie i kilkakrotne poronienia. Dziś szesnastoletnia, znalazła pomoc i schronienie dzięki organizacji pozarządowej pomagającej kobietom. Ponieważ ze strony męża grozi jej śmierć, decyzja o powrocie do matki i ojczyma będzie trudna. Pełen napięcia i zwrotów akcji film Nimy Sarvestaniego dokumentuje opresję afgańskich kobiet bez uogólnień i ideologizowania, śledząc historię, która mogłaby się wydawać przesadnie sensacyjna, gdyby nie była prawdziwa.     

godz. 20.00  HEBRON JEST NASZ
Włochy 2011 72' 
reż. Giulia Amati, Stephen Natanson

Twórcy filmu znaleźli się w Hebronie przypadkiem, w związku z innym projektem. Ale sytuacja, którą tam zastali, zmusiła ich do działania. Bo trwający w Hebronie od lat karnawał nienawiści budzi odrazę i złość. Palestyńczykom, od pokoleń mieszkającym w mieście, towarzyszy nieustanna, słowna i czynna agresja ze strony osadników, w tym także kobiet i dzieci. Dzieci osadników, którym zazwyczaj towarzyszą uzbrojeni żołnierze lub policjanci, bezkarnie opluwają, przeklinają i obrzucają kamieniami każdego napotkanego Araba. Także w Izraelu słychać głosy oburzenia przeciwko sytuacji w Hebronie. Niektóre zdjęcia, które włączono do filmu, powstały zresztą dzięki akcji rozdawania kamer Palestyńczykom, prowadzonej przez izraelską organizację obrony praw człowieka B'Tselem. Tymczasem jedyne, co można zrobić dla Palestyńczyków z Hebronu – to pokazać ich los światu.

Imprezy towarzyszące

KAMPANIA FREE PACO NOW
Ma ona na celu doprowadzenie do uwolnienia bohatera filmu “Poddam się jutro”- Paco Larrañagi, od czternastu lat odsiadującego wyrok, którego rzetelność budzi wiele wątpliwości. Podczas Festiwalu zbierane będą podpisy pod listem do premiera Hiszpanii. Pomóżmy uwolnić Paco!                    

 W Y S T A W A   a u t o r s t w a  K r z y s z t o f a   F I L I P I A K A  “CZARNOBYL - RAJ  UTRACONY”
Wystawa z ekspedycji do „strefy zero”, Krzysztofa Filipiaka - podróżnika, dokumentalisty, fotografa, operatora kamery. Prypeć, niegdyś tętniąca życiem, dziś jest tylko smutnym wspomnieniem o tragedii, która w 1986 roku wstrząsnęła całym światem. Pomimo, że od Czarnobyla nazwano katastrofę, to właśnie Prypeć jest najbardziej widocznym jej symbolem i monumentem tragicznej historii tamtych lat. Został on założony 4 lutego 1970 roku jako osada dla robotników budowlanych i pracowników elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Ta ostatnia powstała w tym samym roku – najpierw jako plac budowy, a następnie jako jedna z największych elektrowni atomowych w Europie. Prypeć nieoficjalnie nazwana została Atomograd (miasteczko atomowe naukowców i pracowników), była ona także dziewiątą tego typu osadą w dawnym ZSRR.                       

       www.steppinout.pl
      www.facebook.com/SteppinOutProject

FORUM ORGANIZACJI POZARZĄDOWYCH realizowane ze Stowarzyszniem SYNAPSA
pod hasłem  „Rola partnerstwa w funkcjonowaniu organizacji pozarządowych”. 

Spotkanie odbędzie się w ramach 10. Objazdowego Festiwalu Filmowego. Wacht Docs. Prawa Człowieka w Filmie, 28 września o godz. 15.30 w CKiT (sala na piętrze).

W programie Forum planowane jest:

15.30 – otwarcie konferencji

15.40 – wystąpienie pełnomocnika ds. organizacji pozarządowych w Urzędzie Wojewódzkim    
             i Marszałkowskim,

16.00 – wystąpienie przedstawiciela Regionalnego Ośrodka Wspierania  Organizacji Pozarządowych nt. Rola partnerstwa organizacji pozarządowych,

16.20 – wystąpienie pełnomocników ds. współpracy z organizacjami pozarządowymi z urzędu miasta i powiatu,

16.30 – prezentacja organizacji pozarządowych,

17.20 – dyskusja.

Więcej o Festiwalu na http://watchdocs.pl/objazdowy/

 
ORGANIZATORZY
Helsińska Fundacja Praw Człowieka
Społeczny Instytut Filmowy

WSPÓŁORGANIZATORZY
Centrum Kultury i Turystyki

MECENAT
Fundusz Inicjatyw Obywatelskich
Maisto Stołeczne Warszawa
Unia Europejska
Open Society Institute
DUKA

PATRONI MEDIALNI
Radio Planeta
Kurier Mrągowski
Fakty Mazur
mragowo24.info
Radio Wnet

PARTNERZY
Ambasada Królestwa Niderlandów
Canal +
Hotel Matropol

9. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie.
29-30 września 2011 r. WSTĘP WOLNY!!!

PROGRAM

Czwartek 29 września

godz. 10.00 PRZYWÓDCA MA ZAWSZE RACJĘ
Gruzja 2010 43’ 
reż. Salome Jashi
szkoła nienawiści na letnim obozie dla patriotycznej młodzieży Gruzji

godz. 10.45 WARSZAWA DO WZIĘCIA
Polska 2009 51’
reż. Karolina Bielawska, Julia Ruszkiewicz
trzy dziewczyny z popegeerowskich wsi próbują zacząć nowe życie w Warszawie

godz. 17.00 RÓŻOWY GANG
Indie, Wielka Brytania 2010 100’
reż. Kim Longinotto
w indyjskim Uttar Pradesz gang kobiet w różowych sari walczy z męską przemocą i kastową
dyskryminacją

godz. 18.45 NARGIS
Birma, Niemcy 2010 90’
reż. dla bezpieczeństwa twórców ich nazwiska
są utrzymywane w tajemnicy Birma po przejściu cyklonu Nargis

godz. 20.30 POCZTÓWKA DO TATY
Niemcy 2010 85’
reż. Michael Stock
reżyser, w dzieciństwie molestowany seksualnie przez ojca, po latach podejmuje próbę ponownego spotkania

Piątek 30 września

godz. 10.00 BAŁKA - TRZY HISTORIE
Ukraina 2010 35'
reż. Anya Meksin, Leeza Meksin
redukcja szkód na Ukrainie - historie trzech kobiet po terapii metadonowej

godz.10.30 KLIMAT NA ZMIANY
USA 2010 85’
reż.Brian Hill
a co ty zrobiłeś, by powstrzymać globalne ocieplenie?

godz. 17.00 KONGO W CZTERECH AKTACH
Kongo, RPA 2010 69’
reż. Dieudo Hamadi, Divita Wa Lusala, Kiripi Katembo Siku
cztery odsłony rzeczywistości własnego kraju w obiektywie kongijskich twórców

godz. 18.10 SZEŚĆ TYGODNI
Polska 2009 18’
reż. Marcin Janos Krawczyk
czas na decyzję - czy oddać dziecko na zawsze?

godz. 18.30 WINNY Z ZAŁOŻENIA|
Meksyk 2009 90’
reż. Roberto Hernandez, Geoffrey Smith
domniemanie winy w meksykańskim wymiarze sprawiedliwości - film jako narzędzie walki o uchylenie wyroku skazującego za morderstwo

godz. 20.10 CZERWONE ŚWIATŁO
USA, Kambodża 2009 72’
reż. Guy Jacobson, Adi Ezroni, Charles Kiselyak
Somaly Mam i Mu Sochua w nierównej walce z mafijnymi bossami i skorumpowanymi politykami, czerpiącymi zyski z dziecięcej prostytucji

IMPREZY TOWARZYSZĄCE

Wystawa komiksów MARTY STAŃCO na podstawie raportów Amnesty International pt. „STOP PRZEMOCY WOBEC KOBIET”
hol CKiT

SPOTKANIE TEMATYCZNE Z PSYCHOLOGIEM, PSYCHOTERAPEUTĄ
po seansie „Różowy Gang”
sala na piętrze CKiT

FORUM ORGANIZACI POZARZĄDOWYCH działających w Mrągowie
29 września, godz. 15.00

ORGANIZATORZY
Helsińska Fundacja Praw Człowieka
Społeczny Instytut Filmowy

WSPÓŁORGANIZATORZY
Centrum Kultury i Turystyki
MECENAT:
Open Society Institute
Fundusz Inicjatyw Obywatelskich

PATRONI MEDIALNI
Radio Planeta
Kurier Mrągowski
ITV Mrągowo
Ultra Led

PARTNERZY:
Ambasada Królestwa Niderlandów
Ambasada Kanady
Instytut Francuski
Canal +
Credit Suisse
MAart 
Ministerstwo Kultury I Dziedzictwa Narodowego
Hotel Ibis
Fortima
Open Society Institute Global Drug Policy Program
UNICEF
Visegrad Fund
Czesko-niemiecki Fundusz Współpracy
Sieć Kin Studyjnych i Lokalnych
Filmoteka Narodowa
Polski Instytut Sztuki Filmowej

8. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie,  Centrum Kultury i Turystyki, 30 września - 1 października 2010 r. Wstęp wolny.
PROGRAM FESTIWALU 2010

Czwartek, 30 września

10.00
Narkopolityka
HEROINA W KABULU 75’
Wielka Brytania, Afganistan 2009, reż. Jawed Taiman
Afganistan to jeden z największych na świecie producentów i eksporterów opiatów. Polityka narkotykowa państw Zachodu skupia się raczej na zagrożeniach, jakie heroina niesie dla obywateli „pierwszego świata”, podczas gdy w samym Afganistanie rośnie rzesza uzależnionych, których liczbę ocenia się na ponad milion. Autor filmu przez rok obserwował dwóch zmagających się z wyniszczającym nałogiem piętnastolatków – Jabara i Zahira. Żaden z nich nie ma właściwie szans na porzucenie heroiny, która dostępna jest praktycznie wszędzie. Obaj są stałymi bywalcami ruin radzieckiego ośrodka kultury, gdzie pośród zniszczonych socrealistycznych fresków spotykają się kabulscy narkomani. Rządowa pomoc dla uzależnionych ogranicza się do zamykania ich w miejscach odosobnienia. Rodzina też nie stanowi żadnego oparcia – rodzice często sami są wieloletnimi konsumentami opium i heroiny. Życie chłopców ogranicza się do nieustannego kombinowania, jak zdobyć pieniądze potrzebne na kolejny strzał, i chwil oszołomienia, pozwalających pomarzyć o innej rzeczywistości.

                   
11.30
Konkurs 9. MFF Watch Docs
GŁOSY Z EL-SAYED 75’
Izrael 2008, reż. Oded Adomi Leshem
El-Sayed na pustyni Negev – beduińskie miasteczko ciszy w granicach Izraela to największa na świecie społeczność niesłyszących. Głuchota, będąca najczęściej wynikiem wad genetycznych, jest tu przekazywana z pokolenia na pokolenie. W każdej niemal rodzinie jedna lub parę osób od dzieciństwa nie słyszy. Mieszkańcy El-Sayed wypracowali przez lata własny język migowy, który dziś badają przyjezdni naukowcy. Nikt tutaj nie czuje się upośledzony. W tak dużej i zintegrowanej społeczności nikt nie jest „inny”: bohaterowie filmu wypowiadający się do kamery żartują, że brak słuchu w dużej mierze ułatwia im życie. Na przykład umożliwia spanie przy warczącym agregacie. W nocy w El-Sayed robi się bowiem naprawdę głośno, gdyż miasteczko nie ma dostępu do prądu, co władze izraelskie od lat obiecuj  zmienić. W kontraście do surowych warunków życia w El-Sayed pojawia się jednak nowoczesna technologia, która może przywrócić słuch. Salim postanawia walczyć o lepszą przyszłość swojego syna i zapisuje go do rządowego programu wszczepiania implantów.

17.00
Zbliżenia: Przestrzeń poradziecka
211: ANNA 90’
Włochy 2008, reż. Paolo Serbandini, Giovanna Massimetti
Przewodnikami Paolo Serbandiniego i Giovanny Massimetti w tej opowieści o 20 latach najnowszej historii Rosji są dziennikarze, Anna i Aleksander Politkowscy. Anna i Sasza byli niegdyś małżeństwem. Oboje zdobyli sławę i odegrali znaczącą rolę w dziejach wolności słowa w Rosji, każde z nich jednak w innym momencie. Sasza to ikona epoki glasnosti, gospodarz telewizyjnego programu sowieckiej telewizji, w którym po raz pierwszy prawdziwy obraz kraju nie był przesłaniany propagandową zasłoną. Program przyniósł Saszy popularność, wybrano go nawet do Parlamentu, po upadku ZSRR jednak jego gwiazda przygasła, a w centrum uwagi znalazła się Anna, ze swoimi reportażami z Czeczenii i demaskatorskimi artykułami o reżimie Putina. Współczesne zdjęcia opatrzone opowieściami Aleksandra oraz relacjami córki, przyjaciół i kolegów po fachu Politkowskich przeplatają się w dokumencie Serbandiniego i Massimetti z dwoma wspaniałymi wywiadami z Anną, nagranymi przez włoskich filmowców w 2003 i 2004 roku. Anna Politkowska była dwieście jedenastym dziennikarzem zamordowanym w Rosji od 1991 roku.

BEZ SŁÓW 12’
Gruzja 2009, reż. Salome Jashi
Wojna w Gruzji w 2008 roku spowodowała śmierć przynajmniej kilkuset osób i wysiedlenie kilkudziesięciu tysięcy mieszkańców Osetii Południowej. W jaki sposób przedstawić tragedię rodzin, które straciły bliskich, tysięcy mieszkańców zmuszonych opuścić swoje domy, walczących żołnierzy, niepojmujących sytuacji dzieci? Salome Jaszi udało się odpowiedzieć na to pytanie w sposób, który mało kogo pozostawia obojętnym, choć na ekranie nie widać wojennych okropności. Jej krótki film opiera się na ciekawym pomyśle formalnym: stajemy się świadkami tragedii, choć sami jej nie zobaczymy.

19.00
Nowe Filmy Polskie
CHEMIA 58’
Polska 2009 reż. Paweł Łoziński
Na warszawskim Ursynowie pacjenci kliniki onkologicznej poddają się chemioterapii. Leżą parami, rozmawiają. W znakomitych kadrach Kacpra Lisowskiego widzimy głównie ich twarze. Ten prosty pomysł formalny w filmie Pawła Łozińskiego działa z ogromną, Beckettowską wręcz siłą. Jak Winni ze „Szczęśliwych dni”, na czas zabiegu bohaterowie Łozińskiego są unieruchomieni, ale swobodnie biegną ich myśli i słowa. Zdradziły ich własne ciała, ale w duszach są dalej tymi samymi osobami. Tych bezpretensjonalnych, pełnych autentyzmu rozmów o życiu słucha się ze wzruszeniem i napiętą uwagą, bo wszyscy najbardziej doceniamy jego wartość, gdy coś mu może zagrozić. Rzadko kiedy we współczesnej sztuce dokumentu spotyka się podobną wrażliwość, empatię i szacunek do bohaterów, kameralne portrety, stworzone bez epatowania cierpieniem czy śmiercią, wstrząsające właśnie przez swoją prostotę. „Chemia” to z pewnością jeden z najwybitniejszych polskich filmów ostatniego
dziesięciolecia.

20.00
Konkurs 9. MFF Watch Docs
CIOTKI 103’
USA, Francja 2009, reż. Anne Aghion
WATCH DOCS pozostaje wierny filmom Kim Longinotto, laureatki naszej nagrody w 2003 roku, jak ona pozostaje wierna najlepszym cechom swojego stylu, stanowiącego nową jakość w historii cinema vérité. „Ciotki” to piąty dokument Longinotto, jaki prezentujemy warszawskiej publiczności. Jak zwykle jest on pełnym autentyzmu, ciepłym, ale nie sentymentalnym portretem kobiet, które mają dość siły, żeby zmieniać społeczeństwo. Thuli, Mildred, Sdudla, Eureka i Jackie z pozarządowej organizacji Bobbi Bear niosą pomoc krzywdzonym i wykorzystywanym seksualnie dzieciom w Durbanie.Trudno wyobrazić sobie trudniejsze zadanie- zewsząd otaczają je: przemoc, nędza, rasizm, korupcja i apatia. Ale trudno przecenić siłę zgranego żeńskiego zespołu. Nie rozbijają go ani polityka, ani różnice w pochodzeniu społecznym i rasowym, jednoczy zaś przyjaźń i głębokie, spokojne przekonanie o sensie podejmowanych wspólnie działań. Longinotto potrafi mówić o najtrudniejszych
sprawach z wrażliwością, współczuciem i nadzieją, ale też z wyzwalającą szczerością.

Piątek, 1 października

10.00
Chcę zobaczyć
MÓJ TATA JEST MĘCZENNIKIEM 50’
Holandia 2008, reż. Daisy Mohr
Twórcom filmu udało się zajrzeć za kulisy trwającego od dziesięcioleci libańskiego konfliktu. Przez rok towarzyszyli z kamerą rodzinie Ibrahima Mouazzi – jednego z wielu szyickich „męczenników” – bojowników poległych w akcji przeciwko izraelskiemu okupantowi. Jego rodzina objęta jest specjalnym programem pomocy społecznej
Hezbollahu, który na kontrolowanych przez siebie terenach stworzył finansowany z zewnątrz osobny, quasi-państwowy organizm. Synowie męczenników, od najmłodszych lat wychowywani w kulcie dżihadu, są idealnym materiałem na terrorystów. Przez całe, najczęściej niezbyt długie życie, korzystają z luksusowej, finansowanej przez Syrię i Iran opieki socjalnej. W pewnym momencie – gdy będą już na to gotowi – przyjdzie jednak czas na spłatę wieloletniego długu. Kiedy już (pośmiertnie) otrzymają tytuł „męczenników”, ich matki z pewnością będą mogły skorzystać z seansów terapeutycznych prowadzonych przez psychologów Hezbollahu.
                   
11.00
Konkurs 9. MFF Watch Docs
BLOK 25 90’
Argentyna, Hiszpania 2008, reż. Alejo Hoijman
Młodociany przestępca Simón trafia do słynnego na całą Amerykę Łacińską Bloku 25. Tylko na pierwszy rzut oka jest to zwykły zakład karny. Inaczej niż to na ogół bywa w południowoamerykańskich więzieniach, osadzeni mają tam do dyspozycji czyste, duże i niemal nieustannie otwarte cele. Strażników właściwie nie widać, podobnie jak przemocy wśród więźniów. Ale każdy, kto chce tam pozostać, musi… przejść duchową przemianę. Wszyscy tutaj oddają się wszechobecnym ewangelizacyjnym rytuałom. Po korytarzach nieustanie niesie się hipnotyczne skandowanie religijnych haseł. Sceptycznemu Simónowi, który nie chce aktywnie uczestniczyć w zbiorowych obrzędach, grozi przeniesienie do zwykłego więzienia. Czy pozostanie nonkonformistą, czy podda się indoktrynacji? A może przejdzie rzeczywistą przemianę duchową? Czy też podejmie wykalkulowaną grę, ceniąc sobie lepsze warunki i możliwość skrócenia wyroku? A wreszcie – czy sztuka filmowa – wspaniałe zdjęcia realizowane przy użyciu wielu kamer i niemal nieograniczony dostęp twórców do wszystkich zakamarków Oddziału 25 – pozwala odpowiedzieć na takie pytania?

17.00
Konkurs 9. MFF Watch Docs
CZŁOWIEK, KTÓRY POKONAŁ PENTAGON 94’
Francja 2009, reż. Jean-Gabriel Pierot
Daniel Ellsberg przez wiele lat był jednym z najbardziej efektywnych „jastrzębi” Pentagonu. Jako filar korporacji RAND (elitarnego sztabu doradców Departamentu Obrony), o wojnie w Wietnamie wiedział wszystko – tym bardziej, że jako ochotnik spędził kilka miesięcy na pierwszej linii frontu. W 1971 roku decyduje się na ujawnienie prasie ściśle tajnych dokumentów, demaskujących publiczne kłamstwa i hipokryzję kolejnych prezydentów USA, którzy kontynuowali wojnę w Wietnamie głównie po to, by „uniknąć niewygodnej kompromitacji”. Po przekazaniu dokumentów redakcji „New York Timesa”, Ellsberg znika. Nixon ogłasza go „najniebezpieczniejszym człowiekiem w USA” i pod pozorem ochrony tajemnicy państwowej doprowadza do wstrzymania druku nowojorskiej gazety. Tymczasem Ellsberg gorączkowo szuka w całej Ameryce kolejnych wydawców. Kiedy w końcu wpada w ręce FBI, opinia publiczna domaga się już głowy Nixona. Ten podejmie jeszcze ostatnią próbę uratowania swojej pozycji, która przejdzie do historii jako Afera Watergate… Film Judith Ehrlich i Ricka Goldsmitha ogląda się jak rasowy szpiegowski thriller, w którym niespodziewane zwroty akcji budują napięcie aż do satysfakcjonującego finału. W ten fascynujący sposób opowiedziane zostały jedne z najważniejszych wydarzeń w amerykańskiej historii wolności słowa i obywatelskiego nieposłuszeństwa. Ich sens jest dziś niezwykle aktualny.

18.40
Ukryta kamera-Dokument w podziemiu
POŻEGNANIE ZE STRACHEM 25’
Szwajcaria 2008, reż. Dhondoup Wangchen
Pekin obiecywał światu, że igrzyska olimpijskie zmienią Chiny na lepsze, przynosząc większe poszanowanie praw człowieka, Dhondup Łangczen postanowił zaś pokazać, jak widzą to Tybetańczycy. Swoim rozmówcom zostawiał wybór: mogli ukryć twarze lub mówić prosto do kamery. Większość, choć w ChRL prawda potrafi być najkrótszą ścieżką do więzienia, rzucała wyzwanie strachowi. Przedolimpijskie badanie opinii publicznej okazało się portretem społeczności tybetańskiej w przeddzień największych w historii protestów przeciwko chińskim rządom. Zdjęcia zdołały przekroczyć granicę, ale ich autor czeka właśnie na wyrok za pożegnanie ze strachem.

Chcę zobaczyć
SZTUKA PAŁOWANIA 4’
Francja/France 2009 4’ Reżyser/Director: Jean-gabriel Périot
Najnowszy film Jean-Gabriela Périota, tegorocznego jurora WATCH T, to – rzecz jasna – praca found-footage. Po raz kolejny Périot eksploruje temat społecznego fenomenu przemocy. Tym razem chodzi o przemoc w majestacie prawa, będącą przywilejem władzy zapisanym w konstytucji. Zmontowane w rytm muzyki archiwalne ujęcia, na których widzimy brutalne interwencje policji, rejestrują demonstrację siły państwa w najbardziej dosłownej postaci. Zmieniają się czasy, kontynenty i stroje, ale technika pałowania pozostaje niezmienna.

19.10
Nowe Filmy Polskie
MAMA, TATA, BÓG I SZATAN 40’
Polska 2008, reż. Paweł Jóźwiak-Rodan
Opowieść reżysera o najbliższej rodzinie - rozwiedzionych rodzicach. Matka była kiedyś piosenkarką, obecnie jest aktywną działaczką Rodziny Radia Maryja i zwolenniczką o. Rydzyka. Ojciec - wojujący antyklerykał i libertyn, pisarz erotyczno-pornograficznych książek, z których najsłynniejsza, „Okolice porno shopu", stała się niegdyś symbolem grafomanii. Pomiędzy tymi światopoglądowymi skrajnościami znajduje się sam reżyser, próbujący dociec, jak dwoje tak różnych ludzi mogło się kochać i być ze sobą. Na przykładzie własnego życia reżyser konstruuje metaforę współczesnej Polski z jej rozdarciem, które dokonało się po 1989 r.

20.00
Konkurs 9. MFF Watch Docs
KAPELAN DOMU ŚMIERCI 98’
USA 2008, reż. Steve James, Peter Gilbert
Bohaterem filmu Petera Gilberta i Steve’a Jamesa jest Carroll Pickett – pastor, który przez piętnaście lat był kapelanem celi śmierci osławionego więzienia „Walls” w teksańskim Huntsville.Pickett towarzyszył w ostatniej drodze dziewięćdziesięciu pięciu więźniom, którzy zostali w majestacie prawa uśmierceni zastrzykiem trucizny. Dla wielu był jedynym człowiekiem, z którym mogli szczerze porozmawiać. Każda egzekucja była dla niego osobistą tragedią. Przepełniony bólem, za każdym razem nagrywał na własny użytek przebieg dnia, w którym przyszło mu pełnić swoją niewdzięczna służbę. Niekiedy był pewien, że wyrok został wydany na niewłaściwego człowieka… Tak było w przypadku Carlosa De Luny, skazanego za morderstwo podczas napadu na stację benzynową. Współcześnie prowadzone przez dziennikarzy „The Chicago Tribune” śledztwo potwierdza intuicję Picketta – De Luna, którego kolejne apelacje nie znalazły uznania w oczach gubernatora Teksasu, nie popełnił przypisanej mu zbrodni. Jego siostra nie potrafi sobie wybaczyć, że nie umiała ocalić mu życia. Razem z Pickettem zaczyna działać na rzecz zakazu kary śmierci – kto mógłby mieć większe od nich prawa i silniejszą determinację, by walczyć o życie skazanych? 

21.45
ZAKOŃCZENIE FESTIWALU

IMPREZY TOWARZYSZĄCE
hol Centrum Kultury i Turystyki

FORUM ORGANIZACJI POZARZĄDOWYCH- prezentacje mrągowskich organizacji społecznych, podejmujących działania na rzecz drugiego człowieka /30.09.-1.10.10, godz. 16.00-19.00/

WYSTAWA FOTOGRAFICZNA - „Prawa człowieka w obiektywie. 60 lat Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka”

ORGANIZATORZY
Helsińska Fundacja Praw Człowieka
Społeczny Instytut Filmowy

WSPÓŁORGANIZATORZY
Centrum Kultury i Turystyki 

MECENAT:
Open Society Institute
Fundusz Inicjatyw Obywatelskich

PATRONI MEDIALNI
Radio Planeta
Kurier Mrągowski
ITV Mrągowo
Ultra Led

PARTNERZY:
Ambasada Królestwa Niderlandów
Ambasada Kanady
Instytut Francuski
Canal +
Credit Suisse
MAart 
Ministerstwo Kultury I Dziedzictwa Narodowego
Hotel Ibis
Fortima
Open Society Institute Global Drug Policy Program
UNICEF
Visegrad Fund
Czesko-niemiecki Fundusz Współpracy
Sieć Kin Studyjnych i Lokalnych
Filmoteka Narodowa
Polski Instytut Sztuki Filmowej